Beata Pawlak

Beata Pawlak urodziła się w 1957 roku, zmarła 12 października 2002 roku na Bali. Polska dziennikarka i reporterka. Studiowała polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W początkach lat 80. XX wieku była działaczką opozycji demokratycznej i redaktorką jednego z podziemnych czasopism. Od 1984 znalazła się na emigracji w Paryżu, gdzie zaczęła się jej znajomość ze środowiskami irańskich emigrantów. Po 1989 wróciła do Polski. Została reporterką "Gazety Wyborczej" gdzie pracowała w latach 1990-2000. Pisała o Polsce i świecie islamu. Według Ryszarda Kapuścińskiego: Beata pisała o islamie jak nikt inny w polskiej prasie. Mistrzowsko łączyła wiedzę z wrażliwością, pasję z odpowiedzialnością, pracowitość z niezwykłą determinacją, by objaśniać ten świat. W marcu 2002 roku wyruszyła w podróż po Azji. Z Indii przez Nepal, Tajlandię i Malezję dotarła do Indonezji. Zginęła 12 października 2002 roku w zamachu terrorystycznym na indonezyjskiej wyspie Bali. Od 2003 roku przyznawana jest nagroda im. Beaty Pawlak za tekst na temat innych kultur, religii i cywilizacji opublikowany w języku polskim. Na jej życiu Wojciech Tochman oparł powieść "Córeńka" (Znak, 2005). Książki * Mamuty i petardy. Czyli co naprawdę cudzoziemcy myślą o Polsce i Polakach (PWN, Warszawa 2001) * Aniołek - powieść o swoich rodzicach z wplecionym własnym portretem, refleksje nad życiem i śmiercią (Prószyński i S-ka, Warszawa 2003) * Piekło jest gdzie indziej - reportaże o świecie islamu: Algieria, Francja, Bośnia, Gaza, Izrael, Liban, Irak, Kurdystan, Egipt, Polska, Turcja, Ali Agca i Jan Paweł II (Prószyński i S-ka, Warszawa 2003) Współautorka zbiorów reportaży * Kraj raj (1993) * Anna z gabinetu bajek (1999) * Nietykalni. Reportaże roku 1999 - dwa reportaże Beaty Pawlak o Polsce (Prószyński i S-ka, Warszawa 2000).