Borislav Pekić (cyf. Борислав Пекић) – serbski pisarz wywodzący się z Czarnogóry, także scenarzysta filmowy.
Pochodził ze znanej w Czarnogórze rodzinie. W 1945 zamieszkał wBelgradzie. W drugiej połowie lat 40. został aresztowany za założenie nielegalnej organizacji młodzieżowej Socijaldemokratska omladina Jugoslavije i osadzony w więzieniu. Po wyjściu na wolność studiował na uniwersytecie w Belgradzie, pod koniec lat 50. zaczął pisać scenariusze. W 1971 opuścił Jugosławię i osiadł w Londynie.
Pochodził ze znanej w Czarnogórze rodzinie. W 1945 zamieszkał wBelgradzie. W drugiej połowie lat 40. został aresztowany za założenie nielegalnej organizacji młodzieżowej Socijaldemokratska omladina Jugoslavije i osadzony w więzieniu. Po wyjściu na wolność studiował na uniwersytecie w Belgradzie, pod koniec lat 50. zaczął pisać scenariusze. W 1971 opuścił Jugosławię i osiadł w Londynie.
Debiutował w 1965powieścią Czas cudów, apokryficznąwariacją Nowego Testamentu. W kolejnych, różnorodnych gatunkowo, książkach ukazywał losy serbskich rodzin na przestrzeni wieków (7-tomowa saga Zlatno runo) oraz moralne postawy w czasie II wojny światowej.