Sławę przyniosła mu wydana w 1948 powieść Żmija w garści, oparta na wątkach autobiograficznych. Do trylogii zalicza się jeszcze Świat się kończy... (1950) i Wołanie puszczyka (1972). Bazin jest twórcą sześciu obecnie praktycznie nie używanych znaków interpunkcyjnych: znaku ironii,miłości, aklamacji, pewności, powątpiewania i autorytetu.