Jean d'Ormesson
Zostań fanem autora:
× 2

Jean d'Ormesson

Autor, zmarł w 2017 (żył 92 lata) 13 czytelników
7.5 /10
17 ocen z 10 książek,
przez 8 kanapowiczów
Urodzony 16 czerwca 1925 roku we Francji (Paryż)
Pisarz francuski, członek Akademii Francuskiej (od 1973). W latach 1973-1977 był redaktorem naczelnym dziennika Le Figaro. Do jego najsłynniejszych powieści należy fantastyczno-historyczna Chwała Cesarstwa - symboliczne dzieje nie istniejącego państwa, pastisz erudycyjnej rozprawy historycznej. Wybrana twórczość: powieści Chwała Cesarstwa (1971, wyd. polskie 1975; nagroda Akademii Francuskiej), Przegrana miłość (1925, wyd. polskie 1979), My, z łaski Boga (1974, wyd. polskie 1995), Historia Żyda Wiecznego Tułacza (1991, wyd. polskie 1994), Wieczorny wiatr (wyd. polskie 1999), Mężczyźni za nią szaleją (wyd. polskie 2000), Szczęście w San Miniato (wyd. polskie 2000), Raport Gabriela (wyd. polskie 2001), eseje.

Książki

Traktat o szczęściu
Traktat o szczęściu
Jean d'Ormesson
6.6/10

Jest wiele dróg do szczęścia. Rozejrzyj się i znajdź swoją. Wiara, nauka, filozofia, literatura, historia - największe umysły od tysiącleci poszukiwały odpowiedzi na najistotniejsze pytania...

Wieczorny wiatr
2 wydania
Wieczorny wiatr
Jean d'Ormesson
7.3/10
Cykl: Wieczorny wiatr, tom 1
Seria: VIP- Vademecum Interesującej Prozy

Pierwszy tom słynnej trylogii Jeana d'Ormessona, w której losy bohaterów przeplatają się z wielką historią XIX i XX w., a toczą m.in. w Brazylii, Rosji, Indiach, RPA, Szkocji, Austrii... Narrator opi...

Mężczyźni za nią szaleją
2 wydania
Mężczyźni za nią szaleją
Jean d'Ormesson
5.5/10
Cykl: Wieczorny wiatr, tom 2
Seria: VIP- Vademecum Interesującej Prozy

Dalsze dzieje dwóch rodów, których historie zapoczątkował Wieczorny wiatr. Choć pierwsza wojna dobiegła końca, czasy wcale nie stały się spokojniejsze. Krach na Wall Street wstrząsa codziennym życiem...

Chwała cesarstwa
Chwała cesarstwa
Jean d'Ormesson
6/10

Autor: Jean d'Ormesson Tytuł oryginalny: La Gloire de l'Empire Język oryginalny: francuski Kategoria: Literatura piękna Gatunek: literatura współczesna zagraniczna Rok pierwszego wydania: 1971 Rok pie...

Dogana di Mare
2 wydania
Dogana di Mare
Jean d'Ormesson
8/10
Seria: Nike

My, z łaski Boga
2 wydania
My, z łaski Boga
Jean d'Ormesson
10/10
Seria: Nike

Przegrana miłość
2 wydania
Przegrana miłość
Jean d'Ormesson
8/10
Seria: Seria z kotem

Pyszne życie Kazimierza
Pyszne życie Kazimierza
Jean d'Ormesson
8/10

Szczęście w San Miniato
2 wydania
Szczęście w San Miniato
Jean d'Ormesson
6/10
Cykl: Wieczorny wiatr, tom 3
Seria: VIP- Vademecum Interesującej Prozy

Ostatni tom trylogii opowiadającej dzieje rodzin O Shaughnessych i Romerów - czterech sióstr i czterech braci. I tym razem wraz zgrupką naszych bohaterów - w miarę upływu lat coraz bardziej topniejącą...

Historia Żyda Wiecznego Tułacza
2 wydania
Historia Żyda Wiecznego Tułacza
Jean d'Ormesson
Seria: Złota Seria [Amber]

Ostatni sen mój będzie o tobie
Ostatni sen mój będzie o tobie
Jean d'Ormesson

"Fascynujaca opowiesc o fascynujacym czlowieku, Czarodzieju - jak zwali go wspolczesni - uwodzicielu, ktoremu nie sposob bylo sie oprzec. Podazaly za nim wszedzie cale zastepy kobiet: Szarlotta, Pauli...

Raport Gabriela
Raport Gabriela
Jean d'Ormesson

W formie dialogu z wysłannikiem bożym autor dokonuje niejako podsumowania własnego życia, swojej działalności na oficjalnych stanowiskach, swojej twórczości literackiej. Delikatnie zarysowuje postać u...

Cytaty

Lepiej umrzeć wolnym i pokonanym niż w niewoli i hańbie.
Inna jest rola wodza i władcy, a inna mędrca. Filozof gardzi rozwiązaniami i wyżej od nich ceni problemy, natomiast człowiek czynu winien rozstrzygać sprawy i wybierać nieodwołalnie: zasadniczą rzeczą w działaniu jest iść zawsze w tym samym kierunku i nigdy się nie wahać. Najważniejsze dla człowieka myśli jest poznawać zawsze wszystkie wyjścia otwarte, wszystko podawać w wątpliwość i nie wykluczać żadnej możliwości, jakie dostrzega umysł. Umysł szuka, a działanie rozstrzyga.
Czyż koniecznie trzeba spać – mówił do tych, którzy dziwili się takiemu postępowaniu – ze wszystkimi przyjaciółkami, dla których żywimy szacunek?
(...) kazał do tego dodać dwa jaja kuropatwy: jedno pomalowane na niebiesko, drugie na czerwono. Księżniczka bez trudu domyśliła się, jaki sens mają te symbole (...) jajo niebieskie i jajo czerwone oznaczały, że kobiety nie są może do siebie podobne, ale że wszystkie w gruncie rzeczy mają ten sam smak i zapach. Księżniczka Heloiza zaslugiwała na uwielbienie wodza najemników. Wiedziała, co ma odpowiedzieć na tę impertynencję. Odeslała porucznika z dwoma flakonami, w których, jak się wydawało, była tylko woda. Arsafes umoczył w niej wargi: istotnie w pierwszym była woda, ale drugi pełen był zytniej wódki, silniejszej i bardziej oszałamiającej, niż kiedykolwiek zdarzyło mu się skosztować: i w ten sposób dowiedział się, że istoty mogą rzeczywiście być do siebie zewnętrznie podobne, ale jedne są mdłe i bezbarwne, drugie zaś palą i powodują zamroczenie.

Komentarze