Cytaty Åsa Larsson

Dodaj cytat
To, co przemilczamy, zazwyczaj najbardziej nas demaskuje
Spotkały się na przedwiosennym lodzie. Na krze, wspomnieniu czegoś już nieistniejącego. Gry lód pękł, odpłynęły w przeciwnych kierunkach. Bezpowrotnie.
A co się stanie, jeśli człowiek uświadomi sobie, że ciągle spada? A co się stanie, jeśli nie przestanie krzyczeć? Nagle dotrze do niego, że ma pięćdziesiątkę. Że jest nafaszerowany dragami. Zamknięty w jakimś wariatkowie. Z nieustającym krzykiem w mózgu.
Słabi ludzie często ciągną do Kościoła, zresztą tak jak ludzie, którzy chcą mieć władzę nad słabymi
Któż bowiem kocha doskonałość? Nie, miłość chce się troszczyć, a troska wymaga ludzkich wad, potrzebuje zranień i kruchości. Miłość chce leczyć. Doskonałość nie wymaga leczenia. Doskonałość nie może być kochana, a jedynie wielbiona.
Tjapp nie wróci.
Śmierć jest kresem życia dla tego, kto zmarł. Ale dla pozostałych zaczyna się nowy rozdział.