Cytaty Paulina Kuzawińska

Dodaj cytat
Tak jak klejnoty, podlegamy wiecznej ocenie
Trzeba czasu i wielu nieszczęść, by poznać kogoś naprawdę.
Czy nie jest tak, że ci, których pokochaliśmy, nawet po swojej śmierci żyją w nas nadal?
Dobro i zło łączą się w nas tak ściśle, że czasem jedno może przybierać postać drugiego
Dlaczego nam ludziom, tak bardzo zależy na tym, żeby żyć wiecznie? - Skoro nawet gwiazdy umierają
Nigdy nie wiemy, jak wiele jesteśmy w stanie znieść, dopóki życie nie podda nas próbie.
Zbyt często przypisujemy sobie moc sprawczą, której w istocie nie mamy.
Czasem bez względu na to, co czynimy, jesteśmy zdania na łaskę przeznaczenia.
Trzeba czasu i wielu nieszczęść, by poznać kogoś naprawdę.
Sprawiedliwość jest innym określeniem na zemstę.
Miałam wrażenie, że nowe istnienie zagnieździło się we mnie niczym pasożyt i wysysało ze mnie łapczywie wszystkie życiodajne soki. Mościło się w ciemnej, ciepłej jamie mego ciała, bez pytania cal po calu zagarniając je na własność – niczym lis bezpański, mroczną norę, która odtąd miała należeć do niego.
Obietnicy życia wiecznego. Bocznej ścieżki odchodzącej od znanej drogi, którą podążają na stracenie wszyscy inni... Drogi prowadzącej nie do kresu życia, lecz do uzdrowienia i przetrwania
Czyż nie, prawda jest tym, czego większość ludzi boi się najbardziej.
(...)pod jasną, błyszczącą powierzchnią codziennych zdarzeń w każdej chwili czi się ciemność
-Miłość to ryzyko – rzekłam do mojej towarzyszki z powagą. – Powierzasz swoje serce drugiemu człowiekowi, który na zawsze pozostanie dla ciebie w jakimś stopniu obcy. Dla tego miłość wymaga odwagi. Ale warto się na nią zdobyć. Nawet, jeżeli miałabyś cierpieć… Warto dać sobie szansę na szczęście. Jeśli tego nie zrobisz, to tak, jakbyś stchórzyła.
- Przed miłością?
- I przed samym życiem – rzekłam, dziwiąc się pewności, z jaką wypowiedziałam te słowa.”
Przyjaźń oznacza wierność (...). Prawdziwych przyjaciół nic i nikt nie rozdzieli. Nawet śmierć.
Śmierć nigdy nie czeka na dogodny dla nas moment.
Strach wcale nie potrzebuje bliskości tego, kto go wzbudza. Zostaje z nami bez względu na upływ czasu oraz dzielącą odległość.
Czyż przeszłość nie jest po prostu rzuconym w ciemność ziarnem, z którego wyrasta nasza przyszłość?
Słowa raz wypowiedzianego nie można cofnąć. Frunie z wiatrem, żeby w końcu paść na ziemię niczym ziarno i nie wiadomo, w którym miejscu wykiełkuje i co ostatecznie z niego wyrośnie.
Macierzyństwo wiele we mnie zmieniło - jeżeli nie na zewnątrz, to w sercu. Poznałam zarówno jego słodycz, jak i ciężar odpowiedzialności za niewinne, bezbronne istnienie.
- Skoro nawet gwiazdy umierają - wyszeptałam - dlaczego nam, ludziom, tak bardzo zależy na tym, żeby żyć wiecznie?
Słowa raz wypowiedzianego nie można cofnąć. Frunie z wiatrem, żeby w końcu paść na ziemię niczym ziarno i nie wiadomo, w którym miejscu wykiełkuje i co ostatecznie z niego wyrośnie.
Miałam wrażenie, że nowe istnienie zagnieździło się we mnie niczym pasożyt i wysysało ze mnie łapczywie wszystkie życiodajne soki.
Plotki. Tylko to obchodziło moją siostrę. Mimo, że nosiłyśmy bardzo stare i szanowane nazwisko, odkąd pamiętałam, liczyło się tylko to, co powiedzą o nas inni.
Zjawy z przeszłości chowają się we mgle...
Życie jest poruszeniem, wieczną zmianą. Śmierć to przeciwieństwo ruchu.
Kiedy jesteśmy zmuszeni obcować ze śmiercią, wyraźniej dostrzegamy ulotne piękno doczesności.
Cała natura odnawia się w ogniu.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl