Dama z wahadełkiem

Ostano mam ,,fazę’’ na powieści historyczne, ale jakie ?.... Tym razem przez przypadek, temat książki zbiegł się dokładnie ze tematem świąt……

Tajemniczy wiktoriański dom otoczony mgłą i wrzosowiskiem, seans wywoływania duchów, morderstwa, miłość, nadzieja i nasza bohaterka młoda arystokrata Madeline Hyde.
Jest to opowieść pełna magii, tajemnic która wciąga od samego początku. Historia która nas zaniepokoi, wzbudzi deszcz emocji, a przede wszystkim zaintryguje. Autorka po mistrzowsku przedstawia naturę ludzką, pokazuje wagę rodziny, nadziei, niespełnione plany i cenę, jaką czasem trzeba za nie zapłacić,…

Paulina Kuzawińska pisze w sposób prosty, ale taki który pobudza naszą wyobraźnię i zmysły… nic tu nie jest tym czym się wydaje być… Historia na pograniczu fantasy, kryminału i romansu. Polecam.

Historia „Damy z wahadełkiem” Pauliny Kuzawińskiej rozpoczyna się od przyjazdu młodej kobiety Madeline Hyde do szkockiej posiadłości jej ciotki. Dziewczyna szuka tu ucieczki od londyńskiej codzienności i lekarstwa na złamane serce. Już od progu wita ją przystojny dziedzic przyjaciółki ciotki, Clark. Dzień później na seansie spirytystycznym dziewczyna poznaje tajemniczego Gabriela. Jednak szybko przyjemne odczucia z nowych znajomości Madeline musi odsunąć na bok, bo podczas seansu jeden z uczestników umiera. Tym bardziej, że pojawiają się przypuszczenia, że nie była to śmierć naturalna. W takim razie mordercą musi być ktoś z uczestników, bo otaczająca mgła odcięła posiadłość od świata...

Jest klimat, dawna Anglia, wrzosowiska, mgła, miasteczko oddalone od świata. Panie w pięknych sukniach, posiadłość stara, w połowie nieużywana, a co za tym idzie wzbudzająca pewien niepokój. Wydarzenia balansują na granicy realności i świata duchów, wszystko jest dosyć niejasne i tajemnicze. Podobały mi się też nawiązania do innych powieści z tamtych czasów. Zagadka kryminalna jest poprowadzona zgrabnie i ciekawie, zakończenie dosyć nieoczywiste. Jednak, żeby nie było tak kolorowo, to mam jeden zarzut do książki – za dużo było mi w niej romansu, takiego skupionego na cielesnych przeżyciach. Liczyłam bardziej pod tym względem na wyczucie zapożyczone od Austen, gdzie było delikatnie, z lekkimi sugestiami, a tutaj uderzyły mnie mocne sceny, chwilami wręcz nasuwające erotyczne skojarzenia...