Danuta Sękalska-Wojtowicz - publicystka i tłumaczka książek Amosa Oza i Jeffreya Archera.
Studia orientalistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim (1957-1962) i dziennikarstwo Uniwersytetu Warszawskiego (1963-1965). Praca w „Sztandarze Młodych” (1966) i tygodniku „Forum” (1968-1980), gdzie tłumaczyłam m.in. reportaże literackie i eseje V.S.Naipaula, J.B. Priestleya i Normana Mailera. Po 1981 roku współpraca z wydawnictwami, z magazynem literackim „Fikcje i Fakty” – gdzie zamieszczałam recenzje, teksty własne, jak eseje na temat psychologii kobiet, tłumaczenia opowiadań G.K. Chestertona, Williama Faulknera, Dorothy Sayers i Jeffreya Archera.
Zadebiutowałam książką na temat kondycji kobiety współczesnej, moją próbą monografii ruchu kobiet na Zachodzie pt. „Kobieta wyzwolona?” (Warszawa 1982).
Pierwszą przetłumaczoną przeze mnie książkę, powieść sowizdrzalską pióra Jeffreya Archera „Co do grosza” wydał „Czytelnik” w Warszawie w 1988 roku.
Prowadziłam studia nad kondycją kobiety współczesnej, sytuacją kobiety w Polsce (jak zmieniała się w historii i w czasach współczesnych). Gromadziłam materiały na ten temat podczas pobytów w Kanadzie i w Anglii. Prywatne archiwum poświęcone tej problematyce przekazałam w 2014 roku Instytutowi Badań Literackich PAN.
Od lat zajmuję się spuścizną literacką Marii Kuncewiczowej, ochroną źródeł do biografii Jerzego i Marii Kuncewiczów, w latach 1991-2004 uczestniczyłam w podtrzymywaniu tradycji domu Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym jako ośrodka kultury literackiej, działając w Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym (od 2005 roku muzeum), prowadząc spotkania na temat życia i twórczości Marii Kuncewiczowej, organizując w domu pisarki wieczory autorskie wybitnych pisarzy, jak Amos Oz (w 1994 roku). Podczas dwukrotnych pobytów w domu syna pisarki, pana Witolda Kuncewicza, w Ameryce uporządkowałam archiwum rodziny Kuncewiczów i opracowałam kilkudziesięciostronicowy katalog. Archiwum to, z mojej inspiracji i między innymi dzięki moim staraniom zostało przekazane po śmierci pana Witolda Kuncewicza przez wdowę po nim, panią Dorothy Kuncewicz, do Ossolineum.
Zadebiutowałam książką na temat kondycji kobiety współczesnej, moją próbą monografii ruchu kobiet na Zachodzie pt. „Kobieta wyzwolona?” (Warszawa 1982).
Pierwszą przetłumaczoną przeze mnie książkę, powieść sowizdrzalską pióra Jeffreya Archera „Co do grosza” wydał „Czytelnik” w Warszawie w 1988 roku.
Prowadziłam studia nad kondycją kobiety współczesnej, sytuacją kobiety w Polsce (jak zmieniała się w historii i w czasach współczesnych). Gromadziłam materiały na ten temat podczas pobytów w Kanadzie i w Anglii. Prywatne archiwum poświęcone tej problematyce przekazałam w 2014 roku Instytutowi Badań Literackich PAN.
Od lat zajmuję się spuścizną literacką Marii Kuncewiczowej, ochroną źródeł do biografii Jerzego i Marii Kuncewiczów, w latach 1991-2004 uczestniczyłam w podtrzymywaniu tradycji domu Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym jako ośrodka kultury literackiej, działając w Fundacji Marii i Jerzego Kuncewiczów w Kazimierzu Dolnym (od 2005 roku muzeum), prowadząc spotkania na temat życia i twórczości Marii Kuncewiczowej, organizując w domu pisarki wieczory autorskie wybitnych pisarzy, jak Amos Oz (w 1994 roku). Podczas dwukrotnych pobytów w domu syna pisarki, pana Witolda Kuncewicza, w Ameryce uporządkowałam archiwum rodziny Kuncewiczów i opracowałam kilkudziesięciostronicowy katalog. Archiwum to, z mojej inspiracji i między innymi dzięki moim staraniom zostało przekazane po śmierci pana Witolda Kuncewicza przez wdowę po nim, panią Dorothy Kuncewicz, do Ossolineum.
/o-142656/n/co-do-grosza)
/dda1ebb6-248c-4c01-a839-47d574d51972/n/czas-pokaze)
/o-991125/n/corka-marnotrawna)
/o-160379/n/jedenaste-przykazanie)
/o-1224470/n/pantera-w-piwnicy)
/314701b0-60d4-48d4-a509-65ffec66b6c9/n/sciezki-chwaly)
/7170964ea5de95dcf141953a9bc0bcc5/n/nic-bez-ryzyka)
/o-131388/n/stan-czwarty)
/o-1025181/n/jak-uleczyc-fanatyka)
