Włodzimierz Siemionowicz Wysocki

Włodzimierz Wysocki urodził się 25 stycznia 1938 roku w Moskwie, zmarł 25 lipca 1980r. Po ukończeniu szkoły podjął naukę w Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym, aby po pierwszym roku przenieść się do szkoły studia przy teatrze MCHAT. Ukończył studia w 1960 roku i jako aktor profesjonalny podjął pracę w Teatrze im.Puszkina, potem w Teatrze Miniatur, zaś od roku 1964 - w Teatrze na Tagance. Tam pracował aż do śmierci, stwarzając na scenie wiele wybitnych kreacji (najbardziej znane-Hamlet Łopachin w Wiśniowym sadzie, Don Juan). Wystąpił też w wielu filmach. Niesłychaną wręcz sławę zdobył jednak dzięki swoim pieśniom, śpiewanym przy akompaniamencie gitary. Pieśni tych napisał ponad siedemset. Zainspirowany twórczością Bułata Okudżawy, poszedł jednak inną drogą niż jego nauczyciel. Swoim chrapliwym, pozornie nie nadającym się do śpiewania głosem, tematyką pieśni, temperamentem, pasją wykonania rozsadził ramy tradycyjnego rosyjskiego nurtu pieśni autorskiej. Nie mieszcząc się w żadnej konwencji muzycznej, wywoływał entuzjazm słuchaczy, oburzenie krytyków, gniew decydentów - i "na wszelki wypadek" był starannie pomijany milczeniem przez radio, TV i wytwórnie płytowe. Jego piosenki rozchodziły się po kraju w formie amatorskich i przypadkowych nagrań magnetofonowych. Dopiero po śmierci barda - znanego już szeroko poza granicami ZSRR - ukazał się drukiem tomik jego poezji pt. "Nerw".