Zofia Stryjeńska (ur. 13 maja 1891 r. w Krakowie) – malarka, graficzka, ilustratorka, scenografka, projektantka
plakatów, zabawek i tkanin; w 1911 roku w męskim przebraniu rozpoczęła naukę na
Akademii Sztuk Pięknych w Monachium; autorka takich cykli, jak Bożki
słowiańskie, Polskie bajdy, Tańce polskie. Jej prace wystawiane były m.in.
w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), Nemzeti Szalon w Budapeszcie (1926), Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie
(1926), Muzeum Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1932), Brooklyn Museum
of Art w Nowym Jorku (1933), Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie
(1935) oraz na Biennale w Wenecji (1920, 1932). Laureatka złotego medalu za
prace ilustratorskie na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929),
srebrnego na na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Religijnej w Padwie (1931) oraz
złotego na XVIII Biennale w Wenecji (1932); została również odznaczona Krzyżem
Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1930) oraz wyróżniona przez Fundację im.
Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku za całokształt dorobku artystycznego
(1971); związana z Warszawą i Zakopanem, okres powojenny spędziła we Francji i Szwajcarii. Zmarła w Genewie w 1976 roku.
plakatów, zabawek i tkanin; w 1911 roku w męskim przebraniu rozpoczęła naukę na
Akademii Sztuk Pięknych w Monachium; autorka takich cykli, jak Bożki
słowiańskie, Polskie bajdy, Tańce polskie. Jej prace wystawiane były m.in.
w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (1919), Nemzeti Szalon w Budapeszcie (1926), Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie
(1926), Muzeum Przemysłu Artystycznego we Lwowie (1932), Brooklyn Museum
of Art w Nowym Jorku (1933), Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie
(1935) oraz na Biennale w Wenecji (1920, 1932). Laureatka złotego medalu za
prace ilustratorskie na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu (1929),
srebrnego na na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Religijnej w Padwie (1931) oraz
złotego na XVIII Biennale w Wenecji (1932); została również odznaczona Krzyżem
Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1930) oraz wyróżniona przez Fundację im.
Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku za całokształt dorobku artystycznego
(1971); związana z Warszawą i Zakopanem, okres powojenny spędziła we Francji i Szwajcarii. Zmarła w Genewie w 1976 roku.
