O zabijaniu recenzja

Dave Grossman - emerytowany wojskowy, komandos, psycholog, wykładowca uniwersytecki, założyciel Instytutu Killology. W swojej książce "O zabijaniu" zgłębia różne aspekty tego czynu.

Książka gromadzi wiedzę dotyczącą odbierania życia, z różnych dziedzin od historii wojskowości, po współczesne metody szkolenia żołnierzy, aż po dokonania psychologów. Nie jest bardzo szczegółowa, ale pokazuje najważniejsze elementy anatomii zabijania. Łączy je w całość. Te czynniki to m.in.: naturalny opór ludzi (i zwierząt) przed pozbawianiem innych życia, to w jaki sposób zabójstwo wpływa na psychikę, znaczenie fizycznej odległości pomiędzy zabójcą a ofiarą, wpływ dowódcy. Pokazuje “pełne spektrum zbrodni” oraz fazy reakcji na zabójstwo. Książkę kończą dwa rozdziały o wymownych tytułach: “Zabijanie w Wietnamie: Co zrobiliśmy naszym żołnierzom” oraz “Zabijanie w Stanach Zjednoczonych: Co robimy naszym dzieciom?”

Grossman poruszył bardzo kontrowersyjny temat, jak sam pisze jest to jedno ze współczesnych tabu. Zabijanie towarzyszy nam codziennie w mediach, ale jest traktowane powierzchownie. To co jest naprawdę ważne, media pomijają albo marginalizują.

Niektórzy mogą zarzucić autorowi, że nie powinien się zajmować tym tematem, bo odbieranie życia innym ludziom jest złe, że zapomina o ofiarach. Jednak to nie jest książka o tym, czy zabijanie jest dobre czy też złe. Autor stwierdza, że jest złe, ale w określonych okolicznościach jest konieczne. Dlatego powinniśmy poświęcić mu należną uwagę. Grossman nie zapomina o ofiarach, ale to nie o nich jest książka. Nie gloryfikuje zabójców. Zwraca uwagę, że ludzie "zmuszeni" do zabijania ponoszą olbrzymie koszty: psychiczne i społeczne.

Policjanci, wojskowi - to oni dbają o nasze bezpieczeństwo i mogą znaleźć się w sytuacji, w której będą musieli pozbawić życia inną osobę. To społeczeństwo, a więc również MY, nakłada na nich taki obowiązek i nie powinniśmy ich pozostawić samym sobie. Odpowiednie przygotowanie tych osób, a także nas wszystkich, jest w naszym wspólnym interesie. Świadczyć o tym może przykład amerykańskich weteranów wojennych w Wietnamie, odrzuconych przez społeczeństwo. Efekt: rozbite rodziny, brak akceptacji społecznej, bezrobocie, bezdomność (1/4 amerykańskich bezdomnych to weterani wojenni). Dlatego, tak ważne jest poznanie wszystkich mechanizmów związanych z zabijaniem.

Autor pokazuje w jaki sposób szkolić żołnierzy, policjantów oraz jak im pomagać po tym, gdy odbiorą komuś życie, tak aby psychiczne skutki zabójstwa były jak najmniej dotkliwe.

Grossman przedstawia różne fakty i relacje na poparcie swoich tez. Jednak interpretacja danych nie zawsze mnie przekonała. Sam autor zauważa luki w swojej argumentacji i próbuje jej bronić. Nie zawsze jednak udało mu się rozwiać moje wątpliwości.

Czytając książkę zwróciłem uwagę na bardzo dużą ilość powtórzeń w tekście. Momentami pojawiają się nawet dokładnie te same zdania. Autor bardzo często powołuje się na te same badania, relacje świadków. Używa ich w różnych sytuacjach, na poparcie różnych tez. Osłabiło to argumentację autora. Z drugiej strony pokazało, jak wiele jeszcze nie wiemy o tym co dzieje się z ludźmi przed, w trakcie oraz po zabójstwie. Być może Instytut Killology założony przez autora znajdzie odpowiedzi na pojawiające się pytania dotyczące anatomii zabijania.

Książka Dave'a Grossmana "O zabijaniu" to lektura obowiązkowa dla policjantów i żołnierzy. Również politycy, którzy decydują o wysyłaniu żołnierzy na misje wojskowe powinni ją przeczytać. Chociażby dlatego aby zobaczyć, że wojna to nie tylko koszt wyrażany w złotówkach.

Pomimo tego, że mam do książki pewne zastrzeżenia uważam, że jest dobrym wstęp do nauki o zabijaniu. Systematyzuje informacje, stawia wiele pytań, na niektóre z nich odpowiada. Skłoniła mnie do głębszej refleksji. Jest to kolejna książka, która sprawiła, że w inny sposób patrzę na wojnę i odbieranie życia innym.