A przecież obowiązkiem jest żyjącego człowieka radośnie kochać swą teraźniejszość, w której przeżywa sobą słodki smutek przeszłości i cudowną grozę jutra.
Został dodany przez: @Klementynka@Klementynka
Pochodzi z książki:
Róża Palatynu
Róża Palatynu
Zofia Nałkowska
3.5/10
Seria: Polskie Opowiadania Współczesne

Nałkowska debiutowała jako poetka mając 17 lat. Zamieszczała swoje wiersze w warszawskich czasopismach, m.in. w modernistycznej “Chimerze”. Szybko jednak porzuciła poezję dla prozy. Od połowy pierwsz...

Komentarze