I czynić będziemy tak nadal, póki samo morze nie zechce sprowadzić nas ku swojemu dnu, byśmy, tak jak wielu przed nami, zapomnieli drogi na brzegi, wśród których się narodziliśmy.
Został dodany przez: @Silvestris@Silvestris
Pochodzi z książki:
Pieśni wydmowej trawy
Pieśni wydmowej trawy
Maksymilian Dzikowski
9/10

Morze zabiera wiele, lecz w swej hojności dwakroć tyle oddaje. Na jednej z wysp północnego morza, w osadzie wzniesionej z gałęzi, traw i piasku, żyje nieliczne plemię. Każdego dnia mężczyźni wyru...

Komentarze