Jak pierzchający przed światłem cień, ostatnie wspomnienie umarłego ludu osunęło się w czekającą go ciemność, zniknęło bezpowrotnie pod zachłannymi falami.
Został dodany przez: @Silvestris@Silvestris
Pochodzi z książki:
Pieśni wydmowej trawy
Pieśni wydmowej trawy
Maksymilian Dzikowski
9/10

Morze zabiera wiele, lecz w swej hojności dwakroć tyle oddaje. Na jednej z wysp północnego morza, w osadzie wzniesionej z gałęzi, traw i piasku, żyje nieliczne plemię. Każdego dnia mężczyźni wyru...

Komentarze