Ludzie mijali się obojętnie, podążając spiesznie w sobie tylko wiadomym kierunku i nie wymieniając spojrzeń z osobami idącymi z naprzeciwka, jakby każdy posiadał jakiś tunel przestrzenny na wyłączność - przestrzeń, w którą nikt inny nie mógłby wkroczyć i obrawszy spojrzeniem odległy punkt docelowy, torowali sobie wzrokiem bezkolizyjną drogę.
Został dodany przez: @viki_zm@viki_zm
Pochodzi z książki:
Znaki życia. Tom II
Znaki życia. Tom II
Wioletta Milewska
8.6/10
Cykl: Seria Mazurska, tom 2

Kontynuacja pasjonującej powieść obyczajowej o relacjach damsko-męskich i nie tylko. Pierwsza część przedstawiła czytelnikom losy zmagającej się z uzależnieniem Malwiny, próbującej pokonać niepokojące...

Komentarze