Żałuję samolubów, którzy nie znają rozkoszy poświęcania się dla ukochanych. (...) Otacza ich chłód i samotność, najgorsza ze wszystkich samotność serca, którego nie rozgrzewa miłość. Nikogo nie kochają i nikt ich nie kocha.
Został dodany przez: @Klementynka@Klementynka
Pochodzi z książki:
Cudna mieszczka. Obrazek warszawski z wieku XVII
2 wydania
Cudna mieszczka. Obrazek warszawski z wieku XVII
Wiktor Gomulicki
7/10

Historia pięknej patrycjuszki warszawskiej Barbary Szeliżanki. Gomulicki napisał powieść w 1891 roku, w przerwie pracy nad "Mieczem i łokciem" - freskiem powieściowym obrazującym dzieje Polski, zwłas...

Komentarze