Michał Pauli - rozmowa nakanapie.pl

co zmienilo sie w Pana zyciu po wydaniu ksiazki i kiedy bedziemy mogli ogladac film na jej podstawie?

Czytając taki życiorys człowiek ma ochotę usiąść wygodnie w fotelu, zapalić papierosa mimo, że nie pali i soczyście zakląć, ale oczywiście damą jestem i tego nie uczynię, z resztą astmę mam i palić mi nie wolno.

Nie chcę pytać o te sześć lat, bo mam zamiar przeczytać tę książkę i szczerze mówiąc nie wiadomo o co pytać.

Za to ciekawi mnie, czy jako artysta plastyk wróci Pan jeszcze do pisania, a może już coś powstaje?

Witam serdecznie, drogich kanapowiczów. na początku, pragne sie trochę wytłumaczyc, z mojego spóźnienia. zupełnie zapomniałem o tym, ze mam być waszym gościem. nawet nie byłem pewien jak ma to wyglądać. ale już jestem i widzę, ze powinienem sobie poradzić z klawiaturą :)

ok:) chętnie poświecę wam swój czas, opdowiadajac . choć nie mam go zbyt wiele :) jutro rano muszę wstać, by zdarzyć na spotkanie, które odbędzie sie w Łódzkim uniwersytecie, na wydziale studiów międzynarodowych i politologicznych. godz 13. zapraszam serdecznie, wszystkich chętnych do posłuchania na żywo

zacznę od pierwszego pytania. jak rozumiecie, moje życie zmieniło sie diametralnie . można powiedzieć dwukrotnie w ostatnim dziesięcioleciu:) (zaczyna się jak dobre stare komunistyczne przemówienie:))) taka jest jednak prawda:) na początku był raj, z którego wstąpiłem do samego centrum jadra ciemności. był rok 2003 lub 2547, jak kto woli:), gdy nagle z dnia na dzień, z godziny na godzinę, musiałem stać sie zupełnie innym człowiekiem.

to był ten pierwszy i mam nadzieje ostatni moment w moim życiu, gdy straciłem wszystko łącznie z własnym człowieczeństwem, lądując w klatce wśród zwierząt przeznaczonych na ubój. później było tylko gorzej. oczywiście o tym wszystkim traktuje moja książka. warto jednak, bym wspomniał o tym, nim przejdę do kolejnych etapów moich przemian. Pytacie, co się u mnie zmieniło po wydaniu książki? hmm.. właściwie, po samym wydaniu nie zmieniło sie wiele. albo może nie az tak wiele, jak w momencie mojego aresztowania lub momencie mojego uwolnienia:) to były te najsilniejsze etapy, przecinające maja oś czasu. po powrocie zachłystywałem sie kazdą drobnostka. tym ze moge spac na łóżku( choc na początku, szło to opornie, w końcu przez lata nie miałem takiej możliwości), tym ze moge swobodnie chodzić po ulicy, sam wybierajac kierunek. chłonąłem każda chwile i każdy widok. a nawet każdy łyk powietrza. w końcu spędziłem moje ostatnie sześć lat w miejscu gdzie temperatury średnio wynosiły 40c a wilgotność 90. w swoistej sałnie, gdzie zacieły sie z jakiś powodów drzwi. wiecie jak oddycha sie takim powietrzem? płuca próbuja wlac w siebie śmierdząca zupę, ale nie ma pewności, czy jest tam tlen. brak jest tego uczucia, gdy płuca napełniają sie powietrzem.... oczywiście by nie przynudzam, przejdę dalej:) od czasu wydania książki, dużo sie przemieszczam, opowiadając o moim życiu w Tajlandii. jednym z powodów napisania tej książki, była chęć, zakończenia ciągłego opowiadania o tym życiu i miejscu. myślałem, ze gdy to napisze, ludzie po prostu przeczytają i dadzą mi spokój:)) tymczasem stało sie odwrotnie.

Mam sporo spotkań. poza tym skończyłem juz prawie rozszerzenie mojego reportażu(książki). będzie to wydanie o 25% obszerniejsze od obecnego. pisze tez druga książkę. nie mogę jeszcze zdradzić tytułu, ale jest to książka częściowo nawiązująca do czasu z mrocznej Tajlandii jak i z czasu gdy była ona dla mnie "kraina uśmiechu". będzie to tez książka o tym, co przydarzyło sie w moim życiu po powrocie. Jest głównym wątkiem, będzie jednak temat, jak odnajduje sie człowiek z moim życiorysem w obecnej rzeczywistości...cdn. dobranoc

p.s. dla zainteresowanych:)
http://www.michalpauli.pl/