kto czytuje Stasiuka?

Stasiuk mnie przeraża...

czemu?

Bartus własnie, dlaczego Stasiuk Cię przerażą? ??? Jadąc do Babadag przeczytałam na jednym tchu, podobnie Opowieści galicyjskie. Dojczland zamówiłam sobie w SK i lada dzień będę pewnie miała przesyłkę. Książka jest dobrze zaprezentowana na ich stronie, a opinei o niej zachęcają do lektury: "Osnowa fabularna tej książeczki - śmiesznej, a zarazem melancholijnej - jest prosta: od kilkunastu lat Andrzej Stasiuk jako pisarz odbywa tury objazdowe po krajach niemieckojęzycznych. Czyta, odpowiada na pytania, wraca do hotelu, rano wsiada w pociąg, idzie na spotkanie, czyta, odpowiada na pytania, wraca do hotelu ..."Przemysław Czapliński "Jest to opowieść o niełatwym losie literackiego gastarbajtera. Pełna jest celnych obserwacji, błyskotliwych refleksji oraz niewyszukanego humoru." Będę chyba pierwszą osobą, która na stronie Świata książki da recenzję tego tytułu. Dam znac jak przeczytam. Pozdrawiam

Stasiuka uwielbiam w tych mniej znanych utworach. "Dukla" o której głośno było zawiodła... Może dlatego, że postawiłam jej zbyt wysokie wymagania?

Nie dawno przyadkiem wpadło w moje ręce "Dziewięć" tego autora i jestem szczerze zachwycona. Najbardziej podoboał mi się opis Warszawy z lat '90. Pierwszy raz czytałm książkę, w której opisy były dla mnie ważniejsze niż fabuła. Na pewno zapoznam sie z innymi pozycjami napisanymi przez tego autora.

"Mury Hebronu" - mimo, że od ich przeczytania minął ponad rok, pamiętam doskonale. Przerażająco dobra proza. "Opowieści galicyjskie" czytałam z przyjemnością, podobnie "Grochów".
Stasiuk to naprawdę... inny pisarz, rzeczywiście może trochę przerażać, czy krępować - szczególnie gdy się przebywa blisko niego, jak ja miałam możliwość na wieczorze autorskim. Ale to ciekawa osobistość, konkretny człowiek z konkretnymi przekonaniami.

Ja, ja czytuję i nawet się zachwycam. :-) Ostatnia jego książka "Nie ma ekspresów przy żółtych drogach" jest fantastyczna!