Kanapa w książkach

"Poprzednią kanapę, tę, którą w zeszłym tygodniu Willa wreszcie wymieniła na drogą i nową, kupili jeszcze jej rodzice w pierwszych dniach po ślubie. W ciągu wielu lat użytkowania była wielokrotnie łatana, reperowana i cerowana- aż wreszcie przykryto ją pokrowcem, by ukryć plamy z soku grejpfrutowego i kawy"

Sarah Addison Allen- "Słodki zapach brzoskwiń"

"-A tak, moja droga! Już ja ich znam! Zaproponuje ci taki kredyt w banku, a potem będzie przychodził po twoja kanapę!"

Peter Shordney "Alibi"

"Ponieważ panów było mało, Elżbieta Bennet przez dwa tańce siedziała na kanapce, a że tak się złożyło, iż pan Darcy stał przez pewien czas blisko nie, mogła dosłyszeć rozmowę, która toczyła się między nim a przyjacielem."

Duma i uprzedzenie Jane Austen

"Lundin odsunął kanapę, za którą zajrzał, potem przesunął fotele, lśniący mahoniowy stół, ludowe krzesła, koszyk z przyrządami do robienia na drutach, skrzynię z wyprawką, antyczne dzbanki na konfitury."

Karin Wahlberg - "Dziewczynka z majowymi kwiatkami"

Harlan Coben "Na gorącym uczynku"

"(...) to, co przykuło jej wzrok, co kazało jej zatrzymać obraz i dokładnie mu się przyjrzeć, to kanapa, na której siedział.
Jasnożółta w niebieskie kwiatki.
Wendy widziała już gdzieś tę kanapę."

"Veronika przyswajała tę informację, wyciągając się na kanapie, umieszczając stopy na kolanach Claesa i opierając głowę na oparciu tak, że mogła na niego patrzeć."

Karin Wahlberg - "Dziewczynka z majowymi kwiatkami"

"Kiedy Peter Berg powrócił wreszcie do domu, był tak zmęczony, że zwalił się w ubraniu wprost na kanapę i zasnął, choć była dopiero siódma."
"Na kanapie - puszystej, ale wytartej, obitej we wzorzysty brązowy plusz - leżał gruby, różowy, syntetyczny pled, do którego przyczepiły się ciemne nitki i włosy."
"Z przepastnej kanapy narożnej obitej jasną skórą, zaplamionej różnymi wylanymi na nią płynami (kupili ją na przecenach wiele lat temu), wystawał podręcznik Gabrielli."

Karin Wahlberg - "Dziewczynka z majowymi kwiatkami"

"-Mówię Ci, Gabi, nie mam już siły - sapnęła do telefonu, który cały czas trzymała w ręce. - Przepraszam, ale tracę głowę w tym zamieszaniu. Co mówiłaś? - Zamknęła okno i usiadła na kanapie"

Anna J. Szepielak "Dworek pod Lipami" s. 211

"A teraz niech pani wraca do swojego pokoju. Ja bardzo dobrze spędzę resztę nocy na kanapie w bibliotece."
Charlotte Bronte, Dziwne losy Jane Eyre

1 fragment:
"Kiedy Myron biegał tam i z powrotem po parkiecie niesiony falami zmiennych akcji, tylną furtką wkradła mu się do głowy pewna myśl. Trzymała się z boku, kryła za kanapą, pojawiała się co jakiś czas na moment, żeby zaraz znowu się schować."

2 fragment:
"Wnętrze wozu urządzono na zamówienie, co jednak nie wyszło mu na korzyść. Wyrwano wszystkie fotele, prócz fotela kierowcy. W ich miejscu przy jednej ścianie stała skórzana kanapa, na której siedział blondyn w prążki."

Oba fragmenty pochodzą z książki "Bez śladu" Harlana Cobena :)

"Wsunęłam się do salonu i stanęłam niepewnie przed kanapą, obgryzając paznokcie, słuchając nowiny."

Susan Fletcher - "Eve Green"

"Julia odłożyła albumy i trzymając w ręku filiżankę, wcisnęła się w głąb kanapy".

"Pernilla usiadła na kanapie i objęła się mocno ramionami, jakby się bała, że się zaraz rozleci. Erika wróciła z dwiema filiżankami kawy. Postawiła je na stoliku przed kanapą".

Camilla Läckberg "Księżniczka z lodu"

"Myślę o tych wszystkich rzeczach, które unoszą się w Kosmosie za ścianami: kanapa i naszyjniki i chleb i tabletki od bólu i samoloty i różne one i różni oni, bokserzy i pan z jedną nogą i kobieta z napuszonymi włosami, wszyscy przelatują nad Oknem".

Emma Donoghue "Pokój" str. 84

"Przed kominkiem, w którym żarzył się stos polan, stała stara, wytarta skórzana kanapa".

"Chemia śmierci" Simon Beckett

"Weszli po schodach i wkroczyli do wielkiego, rozbrzmiewającego pogłosem hallu, wyłożonego żyłkowanym marmurem. Stały tam palmy w donicach i zakurzona czerwona kanapa Chesterfield, ale całe to miejsce robiło niemiłe wrażenie opuszczonego."

Graham Masterton - "Wizerunek zła"

"Wielki, fajtłapowaty z wyglądu facet radośnie machnął Patrikowi na powitanie, ale nie zawracał sobie głowy wstawaniem z kanapy".

"Przez wysokie okna wpadało bardzo dużo światła. Na białej kanapie siedziała kobieta".

Camilla Lackberg - "Kaznodzieja"

"Matthew leżał na niedużej kanapie na końcu gabinetu z laptopem w rękach, z pewnością zaczytany w wiadomościach z ojczyzny".

"Pod oknem stała pamiętająca lepsze czasy kanapa, która cała tonęła w papierach, segregatorach i książkach".

Yrsa Sigurdardóttir - "Spójrz na mnie"

"Siedziałam na kanapie obok mamy."
A.Cassidy "Z tęsknoty za Judy"

"Kiedy poszedł do kuchni, usiadłam wygodnie na kanapie i oddałam się obserwacjom otoczenia."
M. Szczesiak "Hanka. Historia pewnego pałacu."

"Zostawili Józefa samego pod palmą, na czerwonej kanapce koło okna, w załomku korytarza."
Małgorzata Musierowicz "Sprężyna"

"Leżała skurczona na białej skórzanej kanapie, u stóp miała butelkę polskiej wódki opróżnioną w trzech czwartych."

Graham Masterton "Tengu"

"Siedziała wygodnie na wyłożonej grubymi poduszkami różowej, aksamitnej kanapie, całą swoja osobą prezentując, do czego może doprowadzić codzienne jedzenie ciastek z kremem i pizzy pepperoni"

Graham Masterton "Krzywa Sweetmana"

"Wygodna kanapa, obita identycznie jak krzesła, i dwa fotele, takie że tylko zapaść się w nie i już tak pozostać, dopełniały klimatu starego domu."

"Sklepik z niespodzianką. Bogusia" Katarzyna Michalak

Wiem, że to pewnie żadna nowość, ale za każdym razem jak czytam mojej córeczce wiersz Tuwima "Pan Hilary" przypomina mi się nakanapie.pl ;) Szczególnie, że nie jest tam tylko "kanapa", a "na kanapie". ;)

"Pod kanapą, na kanapie,
Wszędzie szuka, parska, sapie"

Julian Tuwim "Pan Hilary"

"Carl objął dłonią jej włosy i rzucił ją na kanapę"
"Uniósł ją z kanapy i mocno uderzył w żebra."

Graham Masterton "Krzywa Sweetmana"

"Usiadłam na wskazanym miejscu - na prostej beżowej kanapie. Prawdziwa skóra."

Claire Matturo "Kociokwik z winem w tle"

"Inaczej niż w domu - napomknęła babka Idun, gdzie nie istniały granice pomiędzy posiadłościami, a sąsiadów odwiedzało się, kiedy tylko miało się na to ochotę ; wchodziło się bez pukania, a czekając na gospodarzy, można było częstować się jedzeniem, leżąc sobie spokojnie na kanapce w kuchni."

Anne Swärd "Do utraty tchu"

"Patrzę na jej życie jak duża dziewczynka, która zagląda do maleńkiego domku dla lalek, marząc, aby się w nim zmieścić. (...) Mogę jedynie wetknąć tam rękę i dotknąć lilipuciej aksamitnej kanapy, maluteńkiego radyjka, miniaturowej patery do owoców, frędzelka z dywanika, lamówkę spódnicy, wejrzeć w domek przedmiotów i zwyczajów, które stały się całym życiem matki."

Anne Swärd "Do utraty tchu"

"Pani Oliver odłożyła słuchawkę i podeszła do kanapy, by zbadać ułożone w stos wspomnienia z przeszłości."

Agata Christie "Słonie mają dobrą pamięć"

"Znaleźli spokojny boks w rogu i Tobias poszedł zamówić drinki. Sadowiąc się na aksamitnej kanapce, Helen rozejrzała się nerwowo."


Hannah Richell "Dom na szczycie klifu"