Opinia na temat książki 1Q84 (2/3)
Uff...książki Murakamiego zawsze wprowadzają mnie w stan napięcia godny najlepszych thrillerów. Mimo że akcja toczy się wolno, czasem nawet ospale, to jest to akcja która mnie wciska w fotel Przez całą książkę ''coś'' wisiało w powietrzu. Coś nieokreślonego, ale strasznego. A charakterystyczne dla świata roku 1q84, dwa księżyce sprawiły że bezwiednie szukałam ich na niebie za moim oknem.
Z tej części dowiedziałam się też skąd i w jaki sposób pojawiły się Little People i co z nich za wredne małe ludziki. Autor zwraca też uwagę na to że wszystko to co wiemy, postrzegamy, słyszymy, jest tylko kwestią interpretacji, że rzeczywistość może być zupełnie inna, niż nasze o niej mniemanie.
Ale to również opowieść o powiedzmy bardziej ''przyziemnych'' sprawach, jak szukanie miłości, szukanie tej jedynej prawdziwej miłości o jakiej każdy człowiek marzy lub marzył i o mijaniu się z nią czasami tuż o krok, o mgnienie oka, o uścisk ręki, o widok z balkonu.....Chapeau bas panie Autorze .
/0ddbc0ea218b13bd55acbb10d560b92e/n/1q84-2-3)
Murakami w mistrzowski sposób buduje fantastyczne postaci, równoległe światy, zaciera granice między rzeczywistością a literaturą. 1Q84 to opowiadana na przemian historia kobiety i mężczyzny, Aomame ...
Pozostałe opinie
No lepiej, zdecydowanie lepiej. Akcja się rozkręca, coś się wyjaśnia, a cliffhanger na końcu jak się patrzy. W poniedziałek zadzieram kiecę i lecę... do biblioteki po trzeci tom.
Jak dobrze, że pod ręką mam już trzeci tom! Ta część podobała mi się odrobinę mniej niż pierwsza, ale i tak z każdą książką coraz bardziej wielbię Murakamiego (właśnie za styl).
Faktycznie w tym tomie jest więcej akcji, co zdecydowanie poprawiło moją opinię na temat tej książki. Nie mogę się doczekać spotkania głównych bohaterów, mam nadzieję,że im się to uda. Mnie styl Murak...
@EmilyStrange
