Cytaty z książki "7th Heaven"

“Można by pomyśleć, że przynajmniej natura wreszcie się od nas uwolniła, bo musieliśmy zamknąć się we własnych, plastikowych ulach. Ale nie. Przyszła susza, wraz z nią pożary. Niebo zasnuł dym. To, co znajdowało się poza kopułami, spaliło się na popiół. Z równin i lasów pozostały tylko nagie skały i pustynie. A wody? Zatruliśmy je, pompując z naszych polis jeszcze gorsze chemikalia niż wcześniej.”

“Człowiek jednak wygrał z przyrodą - zabił ją na dobre. A potem zrobił z niej religię, To takie ironiczne, tak bardzo ludzkie.”

“Z jakiegoś powodu towarzyszyło mi jednak gorzkie uczucie, jakbym sam dał się oszukać. To ja wodziłem ludzi za nos, nie odwrotnie!”

“Ależ byłem głupi. Przez cały czas nazywałem ją w myślach sarenką, a ona była wężem. Drapieżnikiem w skórze ofiary.”

“Ruletka. Nadal się zastanawiałem, czy to, co tracę, jest warte tego, co zyskam. Czy w innych warunkach, gdybym może jeszcze poczekał, dostałbym więcej?”

“Robiło się coraz ciemniej, aż słońce przestało zupełnie do nas docierać. Wokół pojawiły się lampy i neony. Zaułki zawsze ciemne, także w środku dnia. ”

“Rosa trochę od nich odstawała, spędzała sporo czasu wyżej. Lubiła odrobinę luksusu, nosiła ciuchy i bywała w klubach dla bogatych, ale miała swój rozum i nigdy nie przegięła, nie naraziła rodziny.”

“Im dalej wychodziłam, tym więcej szczegółów zaczynało wyłaniać się z otoczenia. Wzrok stopniowo przyzwyczajał się do nocnych ciemności.”