Opinia na temat książki Abominacja

Nuda straszliwa.
Grubo ponad sześćset stron, a gdyby wywalić większą część niepotrzebnych opisów, to objętość by się skurczyła do okolic 250. Opisy są tu zresztą największą bolączką, bo ich ślamazarność i kurczowe trzymanie się każdej pierdoły, jest po prostu osłabiające. Zeszło mi się z tą książką bity miesiąc, nawet gdy całe weekendy siedziałem na tyłku w domu. Fabuła trzyma się jako tako aż do momentu, gdy dowiadujemy się po co właściwie bohaterzy szukają ciała Percivala. I tu następuje zwrot po którym nie mogłem już tej książki traktować na serio (zdjęcia), a każda kolejna decyzja autora jawiła się jako coraz bardziej grafomańska, aż do Niemców przebranych za yeti i samych stworów.
Nie mogę określić jak głupie to wszystko jest. Nie jestem też taternikiem i nie znam się na technikach wspinaczkowych, ale większość wyczynów bohaterów, w czasach gdy w modzie górskiej dominowały onuce, czapki pilotki i gwoździe w butach, ociera się o cyrkową akrobację z silną nutą fantasy.
Występują również przekłamania historyczne, ale mówiąc szczerze: przy tylu debilizmach fabularnych, nieścisłości co do np. Eigeru schodzą na bardzo odległy plan.
Przyciągnęło mnie nazwisko autora, a dostałem po łapach, nie pierwszy już raz.