Antyczne tradycje w dekoracji rzeźbiarskiej gmachów Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przed

Książka jest próbą monograficznego opracowania całej dekoracji rzeżbiarskiej gmachów Uniwerstetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu, inspirowanych dziełami sztuki i literatury antycznej. Opisuje zarówno dzieła zachowane w oryginalnym kształcie, jak i odtworzone (zrekonstruowane), np. znane tylko z fotografii. Poczynając od epoki Wazów, kiedy to wzniesiono willę, nazwaną z czasem Pałacem Kazimierzowskim, poprzez wieki XVIII i XIX, do początków XX wieku w zespole dzisiejszego kampusu powstawały pełnoplastyczne rzeźby, reliefy i tympanony, które inspirowane były antykiem. Po dziełach klasycyzującego baroku i rokoka (dekoracja Pałacu Kazimierzowskiego i otaczającego go ogrodu) wykonano w czasach stanisławowskich, pierwszego Uniwersytetu Warszawskiego (1816-1831) i kolejnych dekadach, tak w zespole zabytkowym Uniwersytetu (Pałac Kazimierzowski, Szkoła Główna), jak i jego otoczeniu (pałac Tyszkiewiczów-Potockich, Dom Grodzickiego) liczne, wysokiej klasy dzieła w duchu neoklasycyzmu, które znalazły niejako swą kontynuację na przełomie XIX i XX wieku w dekoracji gmachu "starego" BUW i bramy uniwersyteckiej.