Opinia na temat książki Arcykapłanka

Przypadkowe spotkanie z niewidzianą od blisko dwudziestu lat przyjaciółką z dzieciństwa, przeżywającej małżeński kryzys Oli wydaje się darem od losu. Mimo początkowych oporów zwierza się Sabinie ze swoich kłopotów i daje namówić na wizytę u tarocistki. Czy karty wskażą Oli właściwą drogę? Czy uda jej się uratować swoje małżeństwo?

„Arcykapłanka” to thriller psychologiczny w nurcie domestic noir, którego największą siłą są świetnie oddane emocje bohaterów. Sylwia Bies stworzyła dość przewidywalną, choć bardziej złożoną niż się początkowo wydaje, fabułę oraz typową dla tego gatunku naiwną, momentami wręcz głupiutką główną bohaterkę. Na tyle sugestywnie, jednak oddała targające nią emocje, że oprócz irytacji postać Oli budzi współczucie. Czytelnik od początku kibicuje jej w zmaganiach z losem, ludźmi i samą sobą.

Podobał mi się wpleciony w fabułę powieści wątek ezoteryczny, który posłużył do ukazania, że będąc na życiowym zakręcie łatwo pozwolić sobą manipulować. Uwierzyć, że jedynie karty są w stanie wskazać właściwą drogę. Autorka pokazuje jak łatwo się od nich uzależnić, wyłączyć racjonalne myślenie, przestać łączyć fakty i wyciągać logiczne wnioski.

Sylwia Bies stworzyła historię o ciemnej stronie ludzkiej natury. O wyrachowaniu, egoizmie,głęboko zakorzenionej nienawiści i chęci zemsty, która zaślepia i w dogodnym momencie, nie bacząc na konsekwencje popycha do najgorszych czynów. Autorka uświadamia nam jak mało wiemy o ludziach, których uważamy za najbliższych, jak wielka jest w nas potrzeba akceptacji i miłości oraz jak wiele jesteśmy w stanie znieść by ją zaspokoić.

Nie znajdziecie w „Arcykapłance” wielkiego napięcia ani zaskakującego zakończenia, ale z całą pewnością udzielą się Wam emocje bohaterów. Czasami tyle wystarczy.

(współpraca z @wydawnictwo_vectra)