Cytaty z książki "Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata"

Dodaj nowy cytat
Czasami jedyne, co musisz zrobić, to powiedzieć ludziom prawdę. I tak ci nie uwierzą. A potem zostawią cię w spokoju.
Problem z moim życiem polegał na tym, że było pomysłem kogoś innego.
Zastanawiałem się, jak to jest: trzymać kogoś za rękę.
Założę się, że w czyjejś dłoni można było odnaleźć wszystkie tajemnice wszechświata.
Lato miało własną logikę i zawsze coś ze mnie wyciągało. W lecie miało chodzić o wolność, młodość, brak szkoły i obowiązków, przygodę i odkrywanie. Lato księgą nadziei. Dlatego tak je kochałem i jednocześnie nienawidziłem. Ponieważ zmuszało mnie do tego, aby wierzyć.
Zacząłem myśleć, że te wiersze są jak ludzie. Niektórych rozumiesz od razu, a innych nie zrozumiesz nigdy.
-Czy mówił Ci już ktoś, że nie jesteś normalny?
-A czy to jest coś, do czego powinienem dążyć?
Tego popołudnia nauczyłem się nowych słów „Nieprzenikniony”. I „przyjaciel”. Słowa zdawały się inne, gdy mieszkały w tobie.
z czego nie możemy zatrzymać gwiazdy są stworzone