Opinia na temat książki Atlas zbuntowany

Niepotrzebnie długa, rozwleczona, promująca zachłannych kapitalistów i przedsiębiorców, lukratywnych biznesmenów, którzy są bogami na Ziemi, więc wolno im wszystko (włącznie z poniżaniem klasy robotniczej). Odkąd zacząłem się interesować polityką, czyli od jakiś dwóch lat - stwierdzam, że żadna ze stron nie okazała się pomocna. Lewicowcy legalizują zboczenia, a prawicowcy stali się ekstremistami, wyznawcami ultranacjonalizmu, bądź w gorszej wersji, neoliberalnej gospodarki, która wykorzystuje dzieci do taniej siły roboczej. A niestety ,,Atlas Zbuntowany'', to patologia polityczna, gdzie magnaci oraz miliarderzy decydują, kto jest wielki, a kto słabeuszem. Pomagasz biednym, czy Ty jesteś normalny, przecież oni nie wiedzą, jak działa pieniądz! A pieniądz, drodzy państwo, sprawia, że nakręca koniunkturę, tworzysz własne państwo na własnych warunkach! To niebezpieczna filozofia, w której autorka nieświadomie napędza chciwych bankierów, majętnych młodzieńców, których ambicją jest własny luksus, tyranizowanie słabszych (mniej zamożnych jednostek), i robienie sobie bankietu na cierpieniu reszty świata.

Bardzo niezdrowe podejście do lepszego jutra, zbudowanego na koncepcie nadludzi, którzy nadludźmi być nie mogą, bo popełniają błędy. Komunistyczny rząd wyśmiewany, ale jak traktować poważnie powieść, kiedy fałszuje, że jedynie bogaci mają wpływ na kształt ludzkości? Czy to jest normalizacja podwójnych standardów, gdzie jedni mają prawo głosu, a reszta to ubodzy krewni, gdzie ubogie saldo na koncie równa się ubogiej płycie intelektualnej? Przestrzelona historia, całkowicie niewiarygodna, spłaszczająca utopie XX wieku, gdzie protestanci czy stalinizm stał się pretekstem, by unikać fanatyków religijnych, przywódców ruchów społecznych, którym nie zależy na dobru ogółu. Książka w dużej mierze potwierdza, że stan posiadania jest ważniejszy od umysłu czy nadziei, że dojdzie do prawdziwej rewolucji, że jest szansa na pogodzenie majętnych geniuszy ze zwyczajnymi parobkami, którzy mogą okazać się pomocni w budowaniu piękniejszego świata bez wykorzystywania słabszych. Ale to naiwna nadzieja, która pewnie nigdy się nie zdarzy.