Opinia na temat książki Banda niematerialnych szaleńców

Jak tylko zobaczyłam okładkę Bandy niematerialnych szaleńców postanowiłam, że jak tylko będę miała okazję ją przeczytać, to na pewno to zrobię. Nie musiałam długo czekać, gdy trafiła ona do moich rąk. O samej autorce nigdy wcześniej nie słyszałam, więc nie bardzo wiedziałam czego mogę się spodziewać po lekturze.
Głównym bohaterem jest Danny Moon. Jest on rozpieszczonym czternastolatkiem. Jego trzy ulubione rzeczy to gorzka czekolada, Monopoly i ciemność. Jego rodzice z powodu swojego zawodu często zmieniają miejsce zamieszkania, przez to Danny nie chodzi do normalnej szkoły, tylko ma guwernantki, których bardzo nie lubi i robi wszystko żeby szybko się ich pozbyć. W którymś momencie rodzice postanawiają wysłać Danny’ego do rodziny do Polski . Nie jest on z tego powodu zadowolony. Nie uśmiecha mu się mieszkanie z pięcioma kuzynkami. Z początku głównemu bohaterowi jest bardzo ciężko. W szkole nie znajduje przyjaciół, staje się wręcz pośmiewiskiem, ponieważ nie wie najprostszych rzeczy jakimi są np. praca domowa. Jednak wszystko się zmienia, gdy okazuje się, że widzi duchy. Szybko okazuje się, że jedna z jego kuzynek, Aneta, również je widzi. Danny’emu wydaje się, że wszytko będzie teraz dobrze. Jednak bardzo się myli. Pojawia się zły biznesmen, który przy pomocy duchów postanawia rządzić światem. W tym momencie cała akcja nabiera tępa. Powoli zaczynają ginąć różne duchy i tylko Danny, Aneta i zaprzyjaźnione duchy będą w stanie uratować świat. Czy im się to uda? Tego każdy musi przekonać się sam.
Książkę oceniam raczej na plus. Nie jest to może lektura do której będę wracać, ale można ją przeczytać. Podobał mi się styl autorki. Polubiłam bohaterów, którzy byli bardzo realni. W książce podobało mi się to, że nie było zbyt długich opisów. Akcja rozwijała się szybko i nie było, żadnych „dłużyzn”. Książka idealna dla młodzieży.