Opinia na temat książki Bloodfever

Jednak drugi tom potrafi być lepszy od pierwszego.

Co prawda, "Faefever" nie postawiło wysokiej poprzeczki i pozornie bardzo łatwo byłoby napisać lepszą część, ale z takimi bohaterami jak głupiutka Mac nic nie jest takie pewne...

Autorka zaskoczyła mnie w drugiej części. Zrezygnowała z opisywania absolutnie beznadziejnych outfitów głównej bohaterki i sprawiła, że dało się ją nawet polubić. Mac dalej zachowuje się nieco naiwnie, ale zaczęła działać bardziej racjonalnie i zadawać trafniejsze pytania. W jakimś stopniu jej charakter uległ zmianie, przez co drugi tom czytało się lepiej, aczkolwiek boję się, że pójdzie w stronę klasycznej Mary Sue - wiecie, to ten typ bohaterki, która rozwiąże problem, z którym mityczne istoty walczą od tysiącleci.

Czy działo się dużo w tym tomie? I tak, i nie. Mogłabym bardzo szybko streścić 300 stron fabuły wraz ze szczegółami, ale książka nie była nudna. Ciągle coś się działo, miało to jako taki ład (z pominięciem oczywiście kilku luk fabularnych),ale nie ma tragedii.

Przeczytam kolejną część. Trochę z ciekawości, trochę z masochizmu.