Bułgarska polityka wewnętrzna a proces integracji z Unią Europejską

Wskazanie początku przemian politycznych, które doprowadziły do upadku systemu komunistycznego i zapoczątkowały procesy budowy demokracji oraz gospodarki wolnorynkowej nie nastręcza żadnych problemów. Rok 1989 uznawany jest w zgodnej opinii historyków i politologów za przełomowy nie tylko w Bułgarii, ale w całej Europie Środkowej oraz Południowo-Wschodniej. Zdecydowanie więcej trudności pojawia się, gdy mówimy o końcu przemian w państwie bułgarskim. Zgodności w tej kwestii brak również wśród bułgarskich politologów. Wielu z nich uważa, że koniec przekształceń nastąpił z chwilą przystąpienia Bułgarii do Unii Europejskiej (UE) 1 stycznia 2007 roku. Inne grono wyraża opinię, że przebudowa ustroju została zakończona w chwili pojawienia się na scenie politycznej Narodowego Ruchu Symeona II (Национално движение „Симе-он Втори”, NDSV), będącego realną alternatywą dla dotychczas wiodących prym Bułgarskiej Partii Socjalistycznej (Българската социалистическа партия, BSP) i Związku Sił Demokratycznych (Съюз на демократичните сили, SDS)1. Biorąc pod uwagę zakres reform przeprowadzonych w Bułgarii przed jej przystąpieniem do Unii Europejskiej, drugie z powyższych twierdzeń wydaje się niezwykle kontrowersyjne. Akces państwa bułgarskiego do wspólnoty unijnej był zwieńczeniem wieloletnich starań podjętych jeszcze na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Niewątpliwie chęć pełnego wcielenia w życie idei, które stanowiły podstawę wydarzeń 1989 roku, a więc: demokracji, poszanowania praw człowieka i gospodarki wolnorynkowej, spowodowały starania Bułgarii o dołączenie do Wspólnot Europejskich. Kraj ten w ciągu osiemnastu lat przeobrażeń zmienił się bowiem całkowicie, w czym duża zasługa Unii Europejskiej, która zmuszała kandydatów do wypełniania sformułowanych przez Radę Europejską w 1993 roku kryteriów kopenhaskich. W pracy przedstawiono przede wszystkim te procesy zachodzące w bułgarskiej polityce wewnętrznej, które wpływały na integrację Bułgarii z Unią Europejską. Celem publikacji jest nie tylko zestawienie faktów politycznych, gospodarczych, społecznych itd., determinujących integrację traktowaną jako etap na drodze do formalnego członkostwa w Unii Europejskiej uzyskanego przez Bułgarię 1 stycznia 2007 roku, ale także prezentacja najważniejszych problemów stojących przed tym krajem: demokratyzacji, konsolidacji nowego ustroju oraz integracji z UE. Jednym z istotnych zadań pracy było ukazanie pozytywnego znaczenia Unii Europejskiej, która zmuszała nowych kandydatów (w tym przypadku Bułgarię) do przeprowadzenia szeregu reform w zakresie polityki wewnętrznej. Niebagatelne znaczenie w tym przypadku miały zmiany polegające na wprowadzeniu porządku prawnego UE do bułgarskiego systemu prawnego i olitycznego.