Opinia na temat książki Była sobie rzeka

„ Za granicami tego świata leżą inne światy…”

Nagroda dla zmęczonych ambitnymi, ciężkimi lekturami. Taki wysokojakościowy, klimatyczny, pisany pięknym językiem przerywnik dla ukojenia duszy - bajka dla dorosłych. Bajka? Baśń? Obyczajowa fantastyka? Fantastyczna obyczajówka? Opowieść o OPOWIEŚCI, która tworzy się na oczach czytelnika. Płynie ta opowieść jak RZEKA, toczy się leniwie, czasem przyspiesza lub wzbiera, bywa groźna, tajemnicza, wylewa, meandruje, przyjmuje dopływy, daje życie i odbiera.
Staje się inspiracją i pożywką dla lokalnych gawędziarzy z Gospody pod Łabędziem, położonej na jej brzegu. Tamiza - rzeka potężna, nieujarzmiona i tak tajemnicza, jak wypływające z niej historie i losy ludzi z nią związanych. Każdy z okolicznych mieszkańców ma swoje sekrety. Największy z nich kryje MAŁA DZIEWCZYNKA, która zjawia się nieoczekiwanie i wśród wielu wzbudza pragnienie zaproszenia jej do swojego życia.

Wiem, że piszę enigmatycznie, ale to bajka i zdradzanie fabuły byłoby grzechem.
Wystarczy tyle:
są opowieści,
jest rzeka,
mała dziewczynka
i jest moc.
Miłość i radość, ból, strata i rozpacz, magia i nadprzyrodzone moce.
I bajanie, bajanie, bajanie…
Legenda o przewoźniku, historyjka o synu marnotrawnym, porwanym dziecku, skradzionej świni, Widzące Oko, mnóstwo detali i drobnych opowiastek. Wprowadzane są powoli, a tajemnice odkrywane stopniowo. Niełatwo odgadnąć, co stanie się istotne, a co zaprowadzi na manowce. I trudno uwierzyć, że wszystko na końcu się połączy.

„ … I tak, drogi czytelniku, opowieść dobiegła końca. Czas, abyś po raz kolejny przekroczył most i powrócił do świata, z którego przyszedłeś. Ta rzeka, która jest i nie jest Tamizą, musi płynąć dalej bez ciebie. Nawiedzałeś jej brzegi wystarczająco długo, a przecież masz z pewnością własne rzeki, które na ciebie czekają."