Cała prawda o planecie Ksi

Trzecia przeczytana ostatnio pod rząd książka Zajdla. Hmmm... Zajdel wielkim pisarzem był, więc chciałoby się napisać coś miłego. Ale prawda jest chyba taka, że z jego twórczością czas obszedł się niezbyt łaskawie. Literacko to raczej słabe, wizja rewolucji kolonistów potraktowana płytko. No i ta wszechobecna łopatologia. Nie tylko autor opisuje, nie tylko dokładnie o tym samym mówią bohaterowie, jeszcze czasami narrator musi się upewnić czy aby czytelnik właściwie zrozumiał demaskatorski wobec PRL-u charakter tych powieści. Z "Całej prawdy o plecie Ksi" właściwie najciekawsze są umieszczone z tyłu fragmenty niedokończonej kontynuacji. Trochę krytycznie, ale przeczytać trzeba bo to jednak kanon ;)

Pierwsze moje spotkanie z Zajdlem, przeczytałem zaraz po Przenicowanym świecie Strugackich, więc pierwsze moje wrażenie było, co to w ogóle jest? Nie mniej rozkręca się, oczywiście jest analogia do jedynie słusznego sytemu politycznego, panującego nie dawno jeszcze nie tylko w naszym kraju. Myślę jednak, że przedstawione problemy są jednak zdecydownanie bardziej uniwersalne i sprawdzające się w wielu sytuacjach. Najciekawszy jest jednak punk widzenia człowieka, jego zetknięcie i reakcja na nieprzewidziane sytuacje socjologiczne. Bardzo ciekawe, dobre, socjologiczne s-f. Polecam!