Opinia na temat książki Chrześcijaństwo. Amoralna religia

" [...] Ten rzekomo miłosierny Bóg już w Starym Testamencie dokonuje zakładu z szatanem o duszę Hioba, w którym chodziło wystawienie jego wierności Bogu na próbę. [...]"

"Chrześcijaństwo. Amoralna religia" autorstwa pisarza Artura Nowaka i filozofa Ireneusza Ziemińskiego naszpikowana jest bardzo negatywnymi emocjami. Panowie prześwietlają Stary i Nowy Testament, oczywiście krytykując Chrześcijaństwo. Oberwało się również papieżom. Jest to pierwsze ich wspólne dzieło. Jestem ciekawa, czy byliby tak odważni, krytykując inną religię.
Przykro się czyta, gdy autorzy piszą, że za śmierć sześciu milionów Żydów odpowiada antysemityzm chrześcijański. Za ich śmierć drodzy panowie odpowiada Hitler i jego chore pomysły z czystością rasy.
W książce znalazłam również odnoszenie Boga do kobiet i homoseksualistów.
Czytając tę książkę, można myśleć, że Bóg nas nie kocha, ale my musimy być mu posłuszni i robić dokładnie to, co mówi, bo inaczej grozi nam potępienie.
Nie wiem, co autorzy tej książki chcieli nią osiągnąć. Czy chodziło im o to, żeby odejść od tego, w co wierzymy? Czy raczej zacząć patrzeć na Boga tak jak oni:

" [...] Według mnie Bóg chrześcijański jest Bogiem wyjątkowo okrutnym i między innymi dlatego właśnie ta religia moralnie się wyczerpała. [...]"

Religia moralnie się nie wyczerpała, to ludzie swoje życie oddają uciechą, ponieważ słuchają podszeptów szatana. Zapominają o Bogu. Szukają Go jedynie, gdy znajdują się w tragicznej sytuacji. Jak trwoga, to do Boga, a gdzie byli, gdy u nich panował chwilowy dobrobyt. Czy wtedy dziękowali za to Bogu?
Autorzy przedstawiają Kościół jako wiecznego manipulanta. Może młodzi ludzie za tym pójdą. Mnie niestety nie przekonują ich wywody.
Biorąc do ręki książkę "Chrześcijaństwo. Amoralna religia" otrzymacie rozmowę dwóch panów, którzy filozofują na temat katolicyzmu.
Jeżeli lubicie krytykę Chrześcijaństwa, to ta książka powinna przypaść wam do gustu. W innym wypadku możecie niepotrzebnie się zdenerwować.