Opinia na temat książki Cienie pojętnych. Tom 2. Klęska ważki

 Mniej więcej rok minął od chwili, gdy przeczytałam pierwszą część "Cieni Pojętnych". Teraz nadarzyła się okazja do poznania dalszych wydarzeń na Nizinach. W końcu, gdyż zdążyłam już zatęsknić za bohaterami.
 
 Opis fabuły sobie daruję - tym, którzy nie czytali nic nie powie, a kto czytał ten zna.
 
 Spodziewałabym się, że po długiej przerwie będzie mi trudno wczuć się w opowieść o wojnie między różnymi rodzajami humanoidalnych owadów, że znów poczuję się zagubiona i nieco zdezorientowana. Jednak wcale tak nie było. Przeciwnie, przerwa wyszła mi na dobre, gdyż dalsze losy Stena, Che i reszty wciągnęły mnie niemal od samego początku. Podobało mi się, że pojawili się nowi bohaterowie, a Autor przeniósł część wydarzeń do samego serca Imperium Os. Dokładniejsze spojrzenie na relacje wewnątrz Rekefu jest jednym z najmocniejszych punktów książki.
 
 Nie podobało mi się tylko to, że wielu z moich ulubieńców opuściło opowieść w sposób raczej definitywny. No i opisy walk o miasta nieco bym przykróciła. Od razu zaznaczam, że są jak najbardziej ok, jednak jest ich tu zwyczajnie zbyt wiele. Niewiele brakowało, a miałabym ich dość.
 
 Ogólnie, książka naprawdę bardzo dobra. Jeśli ktoś szuka czegoś nowego, z wojną i szpiegostwem w tle, to polecam :)