Hebe

Recenzja


"Hebe" - 4 tom serii Boginie
Klaudia Leszczyńska
8/10

Na początek chciałabym podkreślić, iż mimo że mamy tu do czynienia z 4 tomem serii to spokojnie można go czytać bez znajomości poprzednich tomów. Absolutnie w niczym to nie przeszkadza.

A teraz przejdźmy do "Hebe".
Tytułowa Hebe, bogini młodości i witalności zostaje postawiona przed faktem poślubienia Heraklesa, swojego brata. Nie chcąc wypełnić narzuconej przez jej matkę woli, Hebe decyduje się uciec z Olimpu do świata ziemskiego. Z pomocą sióstr, Eris, Nemezis i Afrodyty dostosowuje się do życia wśród ludzi. Tam też poznaje Henrego, przystojnego weterynarza, któremu i ona nie jest obojętna.
Czy Hebe ma szansę być szczęśliwa, czy może jej boskie życie w końcu da o sobie znać?

Jest to coś zupełnie innego, od tego co dotychczas miałam przyjemność czytać spod pióra Klaudii. Przyznam, że spodziewałam się tu lajtowej uroczej i romantycznej historii, a tymczasem dostałam coś więcej.
Klaudia stworzyła interesującą, nietuzinkową, pozbawioną schematów powieść.

Niejednokrotnie zostałam tu zaskoczona. Sama relacja między Hebe a Henrym była zaskakujaca. Totalnie nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, i jak dla mnie to było dobre posunięcie, bo dzięki temu jest nieprzewidywalne. Czytelnik nie jest w stanie przewidzieć jakie będzie zakończenie, dlatego też to oczekiwanie związane z tym jaki będzie finał jest jeszcze bardziej ekscytujące.

Mi...

,,Hebe” to książka, która przypadła mi do gustu. Jak dla mnie — totalny comfort book. Z przyjemnością poznawałam losy bohaterów, byłam ciekawa rozwoju akcji i tego, co wydarzy się dalej. Czytanie tej książki to była czysta przyjemność. Zabawna i wciągająca, lekka i zarazem pouczająca. Bardzo szybko wkręciłam się w historię Hebe i Henrego oraz jej sióstr Eris, Afrodyty i Nemezis. Byłam bardzo ciekawa, kiedy i w jakich okolicznościach Hebe i Henry dowiedzą się prawdy o sobie. Jak zareagują, jak przyjmą to do wiadomości, co zrobią z tą wiedzą! I wiecie co nie zawiodłam się!

,,Wystarczyło pierwsze zetknięcie naszych rąk, żebym zorientowała się, że jesteś moim przeznaczeniem”

"Hebe" to niezwykle wciągająca opowieść o miłości, poświęceniu dla bliskiej osoby. Nic w tej historii nie było oczywiste, Autorka po raz kolejny mnie zaskoczyła! To także książka o silnych i wyjątkowych kobietach, które mają wyjątkowy dar, ale nie będę zdradzać wszystkiego. Czytajcie! Mnie ,,Hebe" oczarowała nie tylko pięknym wydaniem, ale przede wszystkim piękną i magiczną historią. Zaskoczyło mnie to, że pod tak delikatną i niepozorną okładką czai się tak emocjonalna historia.

,,Pragnęłam czułych i silnych ramion, które otoczyłyby mnie i dały poczucie bezpieczeństwa”

,,Hebe” nie jest wymagającą książką i jest doskonałym wyborem dla tych, którzy chcą się oderwać od rzeczywistości i cieszyć się pozytywnym nastrojem. To opowieść z dynamiczną relacją między głównymi boha...

"Nigdy nie umiałam się postawić, zawsze stałam w cieniu innych. Bogowie zwracali uwagę tylko na moją urodę, a nie na mnie." - Hebe a także jej postać niezwykle mnie ciekawiła. Autorka pokazała jak bardzo może zmienić się kobieta pod wpływem chwili. Z cichej i miłej osoby bohaterka w końcu odważą się zwalczyć o samą siebie. Stała się twarda i za wszelką cenę walczyła o własne szczęście.

Napięcie wręcz zżerało mnie od środka, aby czytać dalej. Nachodziła mnie myśl czy nagłe pojawienie się Henrego w życiu Hebe to nie pomysł jej matki. Czy za jego zachowaniem kryje się coś mrocznego? Czy to przyciąganie jest czarem czy może prawdziwym uczuciem?

W książce podobał mi się sposób w jaki zostały przedstawione postacie bogów a także ich cechy charakteru i czym się zajmują. Szczerze muszę przyznać, że naprawdę podobała mi się ta historia, w której ciągle coś się działo; decyzja Hebe o zejściu na ziemię, pojednanie z siostrami, zawalczenie o własne szczęście, miłość która nie była tak łatwa jak się z początku bohaterce wydawało i na koniec zniszczenie tych którzy stali za jej nieszczęściem.

„Hebe” to książka o walce o własne szczęście, zebraniu się na odwagę i całkowitej przemianie. Lekka i przyjemna historia, która zachwyciła mnie swoją prostotą. Jednym takim minusem jest to, że była zdecydowanie za krótka. Chciałabym czytać dalej i dalej, ale to co dobre zawsze się kiedyś skończy.