Coś wspaniałego

To mój drugi romans historyczny tej autorki. Schemat bardzo podobny Ona biedna dziewczyna skrzywdzona przez ojca, bardzo inteligentna, odważna, piękna i jak wszystkie bohaterki tej autorki umie dobrze strzelać,jeździć konno i uprawia szermierkę.On bogaty, przystojny, inteligentny, umiejący dobrze inwestować pieniądze ale arogancki, nie potrafiący kochać i ufać, wychowany w domu o surowych zasadach. Mam uczucie że autorka się nie postarała, trochę działała schematycznie. Ale jak ktoś lubi romanse to polecam.

Romans historyczny ,,Coś wspaniałego" wiele lat temu rozpoczął moją przygodę z tym gatunkiem. Wróciłam do niego ponownie nie licząc na wiele. Zazwyczaj ponowna lektura tylko odsłania braki i niedociągnięcia. Tutaj jednak ponownie dałam porwać się historii i razem z bohaterami przeżyłam niezwykłą przygodę. Młodziutka Aleksandra została zmuszona przez los do wzięcia odpowiedzialności za dom, matkę i służących. Dzielnie jednak znosi wszelkie przeciwności. Jest radosna, pomocna, przebojowa, zaraża wszystkich optymizmem oraz nie zachowuje się jak na panienkę z dobrego domu przystało. To ostatnie powoduje, że na jej drodze staje przystojny książę. Właściwie to dziewczyna ratuje go przed bandytami. To przypadkowe zdarzenie napędzi całą lawinę zdarzeń ośrodkiem, których będą bohaterowie. ,,Coś wspaniałego" to historia, która aż kipi humorem, zaskakującymi zwrotami akcji oraz romantyzmem. Chyba na zmianę można płakać ze śmiechu oraz wzdychać z rozmarzenia. To historia, do które chce się wracać aby się rozluźnić i oderwać od rzeczywistości. Teraz uświadomiłam sobie co sprawia, że wiele współczesnych ,,romansów" działa mi na nerwy. Wszystkie koncentrują się tylko na fizycznej, seksualnej stronie związków odrzucając inne rzeczy. Brakuje podchodów, zalotów, całej tej romantycznej, baśniowej otoczki. Fakt, może i historia jest trochę nierzeczywista ale o to w tym chodzi. Dobry romans ma być na nowo opowiedzianą bajką o ,,Kopciuszku" dla trochę większych dziewczynek.

Wspaniała! Przeczytałam ja w dwa dni. Z zapartym tchem i z łzami w oczach czytałam ostatnie strony tej cudownej powieści romantycznej. Wybór postaci, miejsca oraz czasu akcji jest bezbłędny. Gdybym miała spotkać dzisiaj panią Judith, to bez zwątpienia bym ją uściskała za tak wspaniałą książkę. Polecam, i to gorąco!