Opinia na temat książki Cuda, wianki. Nowe przygody rodziny Koźlaków

Koźlaczki, ach! Koźlaczki!

"Cuda wianki" Anety Jadowskiej czekały, czekały i wreszcie się doczekały. Sięgnęłam jednak po tę książkę w wersji audio, bo inaczej nadal patrzyłaby na mnie z półki ze wzgardą 🙈

Druga część "Kronik rodziny Koźlaków" zawiera mniej opowiadań niż "Cud, miód, Malina" - czy to dobrze, czy źle? Tak naprawdę ciężko stwierdzić. Z pewnością mamy tu mniej samej Maliny, co mnie osobiście nie przeszkadzało jakoś specjalnie. W końcu u Koźlaczek znajdziemy tak dużo barwnych postaci, że o każdej miło usłyszeć trochę więcej i poznać znacznie bliżej 😉.

Opowiadania ponownie otuliły mnie jak kocyk i były dokładnie tym, czego potrzebowałam. Co prawda nieco przeszkadzała mi nagromadzona ilość przekleństw - w "Cud, miód, Malinie" chyba było ich mniej - ale mówi się trudno i słucha się dalej.

Najbardziej podobała mi się historia... Grzesia, czyli w sumie nie Koźlaka 🤭 ale był tak cudowny i uroczy w swojej nieporadności! No i były koty. 😁

Zdecydowanie i z niecierpliwością czekam na kolejne przygody zwariowanej rodzinki, a tymczasem chyba powrócę do Thornu - tylko nie umiem się zdecydować, czy przesłuchać od początku Dorę, czy jednak sięgnąć po Witkaca 🤭