Cudze życie

„Przestrzeń zawirowała i wkroczyłem do innego świata, innego życia... Cudzego życia”.

Książka, która zmieniła moje nastawienie i uświadomiła parę rzeczy. Rok temu przeczytałam „Most Ikara”. Ilekroć ktoś wspomni o tej lekturze mam łzy w oczach. Ktoś zapyta: dlaczego? Jesteśmy ludźmi, którzy pragną kochać i być kochanym. Niezależnie od płci, chcemy pokochać człowieka. Czy to nie jest piękne?

„(...) dzieliła ich odległość, jednak nie na tyle duża, aby nie czuli swojego smutku”.

Grzegorz i Dorota walczą ze stratą, jaką jest im się zmierzyć. Ich drogi połączyły się, by wspólnie odegnać obwinianie za śmierć Antka. Razem próbują rozliczyć się z przeszłością. Jak sam tytuł wskazuje, chcą przestać żyć „cudzym życiem”, a zacząć własnym. Czy zrezygnują z ucieczki przed konsekwencjami? Czy opowieść Grzegorza o gejowskim świecie oczyści umysł matki Antka?

„Każdy z nas, każdy pedał, jak pewnie byś nas nazwała, przechodzi wewnętrzny dramat. Czasem jest to zwykły zawód miłosny, czasem nietolerancja społeczna, czasem zniewolenie przez innych. Nie jesteśmy idealni, bo nie ma idealnych ludzi, ale jeśli zostajesz z tym sam, zaczynasz się gubić, co jest dla ciebie dobre, a co jedynie wydaje ci się właściwe”.

Ja jestem hetero i niewiele książek czytałam z motywem LGBT, ale te szczególnie schwyciły mnie za serce. Nie wiem, może to dlatego, że akcja dzieje się w Polsce? Polubiłam Grzegorza za jego dobre uczynki i empatię, choć nie zawsze taki był, ja...

"Cudze życie", czyli książka, z którą dziś do was przychodzę, to kontynuacja "Mostu Ikara".
W tej części autor skupił się przede wszystkim na dwójce bohaterów, którzy obwiniają się o śmierć bliskiej im osoby. Matka i partner Antka. Każdy na swój sposób przeżywa tę tragedię, głowiąc się nad tym co zrobili nie tak. Z czym nie zdążyli, co jeszcze mogli zrobić, żeby Antek żył?
Duża część książki to wspomnienia, retrospekcje i zaledwie jedno spotkanie głównych bohaterów. Nudy? Nic bardziej mylnego. Ta książka uruchamia umysł i chwyta za serce. Na pierwszy plan wychodzi tu tematyka LGBT, którą autor przybliża odbiorcy w bardzo dostępny sposób. Pokazuje problemy młodych ludzi, którzy muszą się zmierzyć z brakiem zrozumienia ze strony najbliższych. Pokazuje dobre i złe strony relacji męsko-męskich. Ale nie jest to jedyna tematyka poruszana w książce.
Paweł w ciekawy sposób pokazuje człowieka jako jednostkę z problemami i potrzebami, która bez względu na płeć i orientację, szuka miłości i akceptacji, popełnia błędy, szuka swojej drogi i chce ją przejść po swojemu, według własnego planu, nie cudzego.
Kiedy czytałam "Most Ikara" pamiętam jakie wrażenie zrobiły na mnie odważne sceny, którymi autor z pewnością miał zwrócić uwagę czytelnika i swój cel osiągnął. Mocne, szokujące, były jak młodzieńczy zryw, jak krzyk. Teraz po roku widzę zmiany. Pióro autora stało się bardziej plastyczne, ale nie straciło na mocy i ekspresji. Nadal szokuje, nadal wzrusza i skłania do ref...

"(...) kiedyś chciałem żyć cudzym życiem, dziś to moje życie stało się dla mnie cudze."

Ile razy zdarzyło Ci się kogoś osądzić?
Ile razy zdarzyło Ci się kogoś zranić?
Ile razy zdarzyło Ci się kogoś poniżyć?
Ile razy zdarzyło Ci się powiedzieć, że chciałbyś żyć tak jak on/ona?
Ile razy zdarzyło Ci się powiedzieć, że Twoje życie nie jest nic warte?
Czy chociaż przez chwilę zdarzyło Ci się pomyśleć, ile dany człowiek przeszedł? Jaki bagaż dźwiga na swoich barkach? Jak doszedł do tego, co ma?

Grzegorz myślał, że ma u stóp cały świat. Był przystojny, pewny siebie, dumny. Zranił wszystkie osoby, dla których na nim zależało. Odtrącił ich. Poniżył.

W pewnym momencie myślał, że samego Pana Boga chwycił za nogi. Pławił się w luksusach. A więc osiągnął to czego pragnął.
Jednak jakim kosztem? Jakim poświęceniem?

Stoczył się na samo dno. Był wrakiem człowieka. I kiedy myślał, że nigdy więcej nie zazna szczęścia, los postawił na jego drodze osoby, dla których był całym światem. Osoby, które kochał, i które kochały jego. Jednak los nie byłby sobą, gdyby mu ich nie odebrał.

Wydaje się, że życie Grzegorza to ciągłe potyczki, ciągła walka. I na pewno tak jest. Z jakiś względów los nie raz z niego zakpił. Nie raz go poniżył. Nie raz doświadczył. A mimo to podniósł się z każdego upadku. Mało tego. Z każdego z nich podniósł się silniejszy.

Jednak każdy, kto patrzy na niego powierzchownie, myśli - "chcę żyć tak jak ...

❤️‍🩹❤️‍🩹 RECENZJA ❤️‍🩹❤️‍🩹


Paweł Nowak "Cudze życie"

Grzegorz nie potrafi pogodzić się ze śmiercią Antka do tego stopnia iż postanawia targnąć się na własne życie. Jednak los w dość specyficzny sposób przeszkodził mu w tym i sprowadził do jego życia Dorotę. Mama Antka mimo targających nią uczuć postanawia go wysłuchać by zrozumieć postępowanie takich osób jak on i jej syn. Czy tych dwoje w rozmowie znajdą ukojenie, spokój i odpowiedzi na nurtujące ich pytania? Czy pogodzą się z losem? Czy spróbują żyć dalej?

"Cudze życie" to kontynuacja losów bohaterów historii "Most Ikara" która do dziś jest w moim sercu. Chwytając po tą książkę zupełnie nie wiedziałam czego mogę się spodziewać, a teraz gdy ją skończyłam chcę bardzo pogratulować autorowi bo kolejny raz dał nam wyjątkową historię którą z całą stanowczością można nazwać rachunkiem sumienia. Ale wróćmy do fabuły opiera się ona głównie na wspomnieniach i przeżyciach Grześka które sprawiły że stał się takim a nie innym człowiekiem. Lecz teraz całkowicie stracił on chęć do życia, jego ból, wyrzuty sumienia i poczucie winy tylko narastają i dopiero pojawienie się Doroty pozwala mu zrozumieć siebie, Antka i to co ich spotkało. Choć ich pierwsze spotkanie nie należało do łatwych to przy kolejnym jest im już zdecydowanie łatwiej stać twarzą w twarz. Dorota musi odrzucić od siebie przepełniającą ją nienawiść i obrzydzenie które czuje choć jest to dla niej bardzo trudne. Równocześnie poznajemy przesz...

Ponad rok temu miałam przyjemność przeczytać pierwszą książkę Pawła Nowaka – „Most Ikara”, mocną historię młodego chłopaka, Antka, który postanowił zawalczyć o siebie i o swoje marzenia. Niestety Antek na swojej drodze do spełnienia, niczym mitologiczny Ikar, wzbił się zbyt wysoko i spadł w przepaść, nie udało mu się unieść na bezpiecznej chmurze marzeń o szczęściu na własnych warunkach..

Dziś trzymam w ręku „Cudze życie”, odrębną historię ludzi, których życie splotło się z życiem Antka i których połączyła tragedia jego śmierci. Autor na tle wydarzeń, które wywarły ogromny wpływ na los bohaterów pozwala im dokonać rachunku sumienia, rozliczenia z przeszłością. Postawić grubą kreskę będącą początkiem ich dalszego życia. Ale żeby to zrobić, każdy z nich musi chcieć wejrzeć w głąb siebie, uwolnić swój umysł z więzów. Jedni muszą poddać się swojej rozpaczy i popłynąć na fali osłabianego przez czas bólu po stracie, by dotrzeć do brzegu i zaakceptować rzeczywistość. Inni muszą nauczyć się słuchać, nawet jeśli to, co usłyszą nie spełnia ich oczekiwań. Zrozumieć, że tkwią w bańce, która zapewnia im nie tylko tlen, ale i zatruwa organizm. Muszą przestać uciekać przed konsekwencjami, przed wyzwaniami, przed decyzjami, których nikt za nich nie podejmie. Wszyscy muszą przestać żyć „cudzym życiem”, spełniać cudze oczekiwania, martwić się o czyjeś problemy, plany i potrzeby, upatrywać w czyimś życiu receptę na własne szczęście – muszą zacząć w końcu żyć na własny rachunek.
...

Cudze życie to kontynuacja życia bohaterów poznanych w "Moście Ikara" i czytając tę powieść odczuwałam ogromny ból wraz z bohaterami.

Cieszę się, że po rozmowie z autorem nie odpuściłam tej części, tylko czytałam według kolejności, bo to naprawdę wiele mi dało.

Po śmierci Antka Grzegorz nie może sobie wybaczyć tego, co się wydarzyło, daje się porwać wszystkiemu dookoła i zamiast być ze sobą szczerym i doprowadzić do porządku własne życie, on nieustannie żyje cudzym, bo nie jest jeszcze gotowy na ten krok. Natomiast Dorota - matka Antka nie potrafi inaczej, jak tylko obwiniać mężczyznę o smierć jej syna. Życie jej i jej męża diametralnie się zmienia. Nie potrafią poradzić sobie z wyborami syna oraz z jego orientacją seksualną. Nawet po jego śmierci ojciec pozostaje niewzruszony i wywiera naciski na żonę, aby absolutnie nie próbowała tego zrozumieć. Jednak ból Doroty ciągnie ją do Warszawy. Spotyka się z Grzegorzem, bo wspólny ból łączy. Ich spotkanie będzie pierwszym krokiem do zrozumienia i zaakceptowania syna takim, jakim był.

Jest to książka pełna emocji. Zwracająca uwagę na ważne sprawy, jakimi są: żałoba, homoseksualizm, tolerancyjność oraz nieodwzajemniona miłość. Nie mogłam się oderwać. Przemiana Doroty była dla mnie najlepszym momentem tej książki. Dała również nadzieję na to, że po burzy zawsze wychodzi słońce i tylko od nas samych zależy, czy będziemy cieszyć się tęczą, czy narzekać na pozostawione kałuże.

"Cudze życie" - książka, która nieco pozwoliła wejść z ten homoseksualny świat z każej strony; pokazać nam, że każdy kocha tak samo, a wyrządzona krzywda zawsze zostawia zadrę w psychice. Tę historię odczułam jako rachunek sumienia, wyleczenia siebie z wszystkich wspomnień, powrót do przeszłości oraz oczyszczenie z ciemnych, a także złowrogich myśli i czynów. Niestety, obawiam się, że książka nie jest dla każdego. Akceptacja i tolerancja to coś, co mimo XXI wieku nadal sprawia trudności. Mam nadzieję, że przyjdzie taki moment, kiedy każdy z nas zapragnie tolerować, kochać i być kochanym niezależnie jaką płeć się pokocha. Na pewno polecam ją tym, którzy mają otwarty umysł i potrafią nie skreślić człowieka na starcie. Jestem zafascynowana, że wyniosłam z niej poniekąd dużo mądrości i może nowego spojrzenia? Mi, jako mamie, szczególnie utrwalił się pewien fragment:
"[...] nie zaniedbuj swoich dzieci i staraj się je słyszeć. Nie wtedy kiedy krzyczą, ale kiedy milczą; kiedy mówią nie ich usta, ale gest, zachowanie, serce. Tylko wówczas będziesz w stanie naprawdę je zrozumieć."
Z przyjemnością zapoznam się również z pierwszą książką "Most Ikara", ale i kolejnymi, które wyjdą spod ręki autora.