Cykada na parapecie

Bardzo dobrze się ją czytało, choć na początku mamy mało dialogów. Większość jest opisana jednym ciągiem, gdyż choć opowieść jest o życiu Justyny i Krystiana, to jednak początkiem będzie tylko dzieciństwo Justyny. Musimy je poznać, by dowiedzieć się co ją ukształtowało, a co sprawiło, że na wiele rzeczy reaguje bardzo emocjonalnie. Jako mała dziewczynka naprawdę dużo przeszła. Każda strata gdzieś tam wryła jej się w pamięci i powraca w życiu obecnym. Dlatego, kiedy już je poznamy, wiemy czemu reaguje inaczej, niż zrobiłyby to inne kobiety. Moim zdaniem ich małżeństwo było co najmniej dziwne. Coś między nimi było, ale nie widziałam tam miłości. To był bardziej wygodny układ, gdzie jedno drugie rozumiało, wiedziało kiedy i w czym pomóc, ale sami do siebie nie czuli przywiązania. Decyzję o ratowaniu jego podjęli ich przyjaciele, gdyż wydawało im się, że trzeba tych dwoje niemal zamknąć w jednym pomieszczeniu, by normalnie ze sobą porozmawiali. Komunikacja między nimi również była uboga. Sny bohaterki wyrażały emocjonalne uwięzienie. Wydaje mi się, że zachowanie to nieco nie tyle papugowała po swojej matce, co nie widziała innych reakcji z jej strony, więc nie wiedziała, że można postąpić inaczej. Wiele wątków sprawia, że momentami powieść jest przerażająca. Porusza tematy krzywdy do jakiej żaden z rodziców nigdy nie chciałby dopuścić na swoim dziecku. Są to małe i duże problemy, które potrafią zniszczyć psychikę dziecka. Po niektórych nie zawsze można się pozbierać. Ja sama...

Po wcześniejszej książce Autorki byłam niezwykle ciekawa czym zaskoczy mnie w następnej powieści. Kiedy napisała do mnie o swojej książce, stwierdziłam, że chcę ją przeczytać.

Justyna i Krystian to małżeństwo na skraju upadku. Przyjaciele tej dwójki namawiają ich na wspólny wyjazd. Wypatrują w tym szansę na nić porozumienia dla małżonków i nadzieję na to, że ich związek się nie rozpadnie. Jednak wspólny wyjazd okazuje się być całkiem inny niż którekolwiek z nich mogło przypuszczać.

Jest to książka obyczajowa z niezłą dawką thrillera. Powieść trzyma w emocjach w każdej z tych warstw.

Jestem zachwycona tym jak rozwinęło się pióro Autorki. Niezwykła płynność i lekkość, fenomenalny portret psychologiczny bohaterów. Duża naturalność i swoboda dialogów.
Do tego wszystkiego nietuzinkowa historia. Ta opowieść wciągnęła mnie od pierwszych stron i trzymała moją uwagę do samego końca.

Czytanie tej książki, to była dla mnie ogromna przyjemność.

Sezon urlopowy w pełni, więc polecam dobrą powieść na urlop, ale nie tylko 😀

Moja ocena to 8/10

Cykady to mało popularne owady, słynące ze śpiewu przypominającego cykanie. Jaka rolę odgrywa to stworzenie w tej powieści? Kluczową. Ma spowodować ocknięcie się i wejście na właściwą drogę.

Justyna Roch od 6 lat jest żoną Krystiana. Przechodzą właśnie kryzys małżeński. Justyna chce rozwodu, lecz za namową przyjaciół, którzy proszą ich o danie sobie jeszcze szansy, jadą do domku w Maruszynie, by spędzić tam urlop. Kobieta jednak, nastawiona na rozpad małżeństwa, żałuje podjętej decyzji. Brak wzorców i negatywne nastawienie teściowej w stosunku do niej, nie ułatwia im próby pogodzenia się. Mąż stał się dla niej tarczą do "rzucania" wszelkimi niepowodzeniami, odbijajacą bunt, jaki od małego narastał w Justynie z powodu postępowania ojca Dodatkowo sprawy nie ulatwiają: wracający smutek z dzieciństwa i koszmarne sny. Konrad dzielnie znosi wszystkie wbijane igły, bo miłość u niego nie wygasa, jest silniejsza niż u niej.

Oskarżajac męża o zdradę, sama wikła się w romans z sąsiadem z tej samej wioski. Mateusz, który niespodziewanie pojawia się na drodze, dosłownie i tej małżeńskiej, budzi zaufanie u kobiety. Kiedy będąc u niego w domu, znajduje dziwne, podpiwniczone pomieszczenie, postanawia tam zajrzeć. To, co odkrywa, budzi w niej strach i demony z przeszłości. Akcja, jaka rozgrywa się później, powoduje szybsze bicie serca.

Jak potoczą się losy Justyny i jej męża? Czy Bóg da im znak? Czy ich ścieżki na zawsze się roz...

„Cykada na parapecie” to kolejna książka, jaką miałam okazję ostatnio przeczytać, która potrafiła dostarczyć wielu emocji. Jednak tym razem historii w niej opisanej nie czyta się szybko ze względu na język jakim została napisana. Ale dzięki temu, że strona za stroną sama nie przekłada się i należy bardziej się skupić, czuje się lepiej to co autorka chce przekazać. Występują tutaj liczne przeskoki w czasie, które dodatkowo wymuszają skoncentrowanie się. Jednak dla tych którzy lubią obszerne opisy przeżyć bohaterów, by później lepiej poczuć to co oni, książka powinna być prawdziwą ucztą literacką.

„Cykada na parapecie” to bardzo poruszająca powieść o tragicznych wyborach, zaufaniu, zranieniu. Ale również o przyjaźni i nadziei. Jest to historia pewnego małżeństwa, które przeżywa dość poważny kryzys. Justyna i Krystian na prośbę swoich przyjaciół przy których czują się swobodnie i nie jeden raz przy nich „darli koty”, wyruszają do chaty letniskowej by tam zawalczyć o swój związek. Ale czy uda się im na nowo odnaleźć drogę do siebie? Na miejscu wciąż oskarżają się wzajemnie. Każdy ma swoje racje, których broni. Jak dalej potoczą się losy Justyny i Krystiana? Przekonacie się sami.

Oprócz elementów charakterystycznych dla typowej obyczajówki, znajdują się również elementy dobrego thrillera, które według mnie dodają dodatkowych emocji. Przede wszystkim napięcia. Książkę pomimo, że nie czyta się szybko i łatwo to jednak z dużym zainteresowa...

Lubicie książki, bądź filmy które poruszają ważne i przede wszystkim życiowe tematy?

„Cykada na parapecie” to powieść niesamowicie trudna i emocjonująca.

Początkowo jej fabuła płynie niespiesznie i wprowadza nas w życie bohaterów. Jednak w pewnym momencie zaczyna przyspieszać, a na jaw wychodzą rzeczy na które nie można pozostać obojętnym. Autorka bowiem porusza trudne i bolesne tematy. Ukazuje nam jak traumatyczne przeżycia wpływają na życie człowieka, ale i porusza wątek pedofilii, który okazał się być dla mnie najcięższy. Wszystko przez to, że portrety bohaterów są bardzo mocno nakreślone i autorka wręcz wchodzi do głowy oprawców. Opisuje nam ich motywy, próbuje „wyjaśnić” skąd bierze się potrzeba tak bestialskich czynów wobec dzieci. Uwierzcie, że dawno nie trafiłam na książkę, którą tak ciężko by mi się czytało. Jednak nie przez to, że jest tak beznadziejna, a przez to, że jest dla mnie zbyt dużym ładunkiem emocjonalnym… Nawet teraz pisząc tę recenzję jest mi się ciężko skupić, aby przekazać Wam wszystko co najważniejsze, a jednak zbyt dużo nie zdradzić. Dlatego napiszę na zakończenie, że „Cykada na parapecie” to mądra, życiowa, nietuzinkowa i emocjonalna powieść. Autorka sprawiła, że zostajemy zmuszeni do refleksji i z całą pewnością książka ta zostanie na długo w moim sercu. Polecam!