Opinia na temat książki Czereśnie zawsze muszą być dwie
Autorka w ostatnim rozdziale dziękuje m.in. osobom, które zmotywowały ją do tego, by napisać grubszą powieść. No fakt, jest gruba, ale sztucznie napompowana. W moim odczuciu to materiał na dwa opowiadania lub jedno dłuższe. Ile razy można pokonać drogę do domu pana Andrzeja, pies z przodu, kot z tyłu? A w środku ona i on, który w cudowny sposób pojawił się tam i wtedy. Ile razy można się rozwodzić nad tym, co będziemy jedli? Czytać o tym, że trzeba się już położyć, bo minęła dziewiąta, albo, że wstałam rano i umyłam zęby?
O gustach się nie dyskutuje, więc rozumiem, że jest mnóstwo osób zachwyconych, uważających powieść za arcydzieło. Dla mnie to pozycja za 3 punkty plus dodatkowo 1 punkt za ładną okładkę.
/5bbf8c73-77f8-4f47-8b20-d559296cc986/n/czeresnie-zawsze-musza-byc-dwie)
Drzewo czereśni potrzebuje innego drzewa, aby rosnąć i dawać owoce. Tak jak człowiek, gdy kocha – rozkwita. Zosia Krasnopolska otrzymuje w spadku od pani Stefanii zrujnowaną willę w Rudzie Pab...
Pozostałe opinie
Po zapoznaniu się z tak wieloma negatywnymi opiniami o książce wahałam się, czy w ogóle zaczynać ją czytać? Ale jako, że trafiła pod mój dach to nie potrafiłam jej oddać bez podjęcia próby przeczytan...
Czy tylko ja czytając książki Magdaleny Witkiewicz zastanawiam się czy istnieją tak cudowni starsi ludzie z którymi można nawiązać międzypokoleniową przyjaźń? Bardzo bym taką chciała. Książka jak zwy...
"Czereśnie muszą być dwie" to ciepła, przyjemna w odbiorze historia, która generalnie przypadła mi do gustu. Chociaż czasami irytowała mnie naiwność głównej bohaterki Zosi Krasnopolskiej i czasami nu...
Zosia nie spodziewała się, że niewinne wagary odmienią całe jej życie, a przyjaźń z panią Stefanią okaże się jedną z piękniejszych rzeczy, jakich doświadczyła. Kiedy seniorka umiera, okazuje się, że ...
