Opinia na temat książki Czerwone i czarne
Przeczytane
Współpraca
Stendhal – francuski pisarz romantyk, prekursor realizmu w literaturze.Autor, takich dzieł, jak"Pustelnia parmeńska", czy "Kroniki włoskie".
Książka, którą, mam przed sobą, to kolejna powieść tegoż autora, czyli "Czerwone i czarne".
Opowiada, ona o młodym chłopaku, który, chcąc zostać księdzem, zaprzyjaźnia się z miejscowym proboszczem, a ten poleca go, jako guwernera synów mera.Chłopak, obdarzony, genialną pamięcią i uwielbieniem do wszelkiego rodzaju lektur, świetnie się spełnia w swojej roli.
Jednak, miłość, która atakuje, go z najmniej oczekiwanej strony, a konkretnie, ze strony matki chłopców, skłania go do wyjazdu, do Paryża.Tam również rzuca się w wir przygód, gdzie zostawszy sekretarzem, pewnego markiza, zakochuje się w jego córce.Co oczywiście będzie miało tragiczne skutki, dla naszego Juliana.
Sama powieść, to układanka, którą, każdy interpretuje na swój sposób.Powieść społeczna, w którą umiejętnie wpleciono wątki miłosne.A, sam tytuł, to jak się dowiaduję z okładki, to swego rodzaju metafora, Francji napoleońskiej i Francji Burbonów.Oczywiście, dowiaduję się, gdyż, sam na to bym nie wpadł, czytałem z przyjemnością, ale tradycyjnie, drugiego dna nie znalazłem.Polecam.
Książka, którą, mam przed sobą, to kolejna powieść tegoż autora, czyli "Czerwone i czarne".
Opowiada, ona o młodym chłopaku, który, chcąc zostać księdzem, zaprzyjaźnia się z miejscowym proboszczem, a ten poleca go, jako guwernera synów mera.Chłopak, obdarzony, genialną pamięcią i uwielbieniem do wszelkiego rodzaju lektur, świetnie się spełnia w swojej roli.
Jednak, miłość, która atakuje, go z najmniej oczekiwanej strony, a konkretnie, ze strony matki chłopców, skłania go do wyjazdu, do Paryża.Tam również rzuca się w wir przygód, gdzie zostawszy sekretarzem, pewnego markiza, zakochuje się w jego córce.Co oczywiście będzie miało tragiczne skutki, dla naszego Juliana.
Sama powieść, to układanka, którą, każdy interpretuje na swój sposób.Powieść społeczna, w którą umiejętnie wpleciono wątki miłosne.A, sam tytuł, to jak się dowiaduję z okładki, to swego rodzaju metafora, Francji napoleońskiej i Francji Burbonów.Oczywiście, dowiaduję się, gdyż, sam na to bym nie wpadł, czytałem z przyjemnością, ale tradycyjnie, drugiego dna nie znalazłem.Polecam.
Ocena:
Data przeczytania: 2015-12-07
× 1
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
/13ecf9d3-e3f5-4b47-884b-089d59d6f118/n/czerwone-i-czarne)
18 wydań
Czerwone i czarne
"Stendhal"
8.0/10
Najsłynniejsza powieść Stendhala. W prowincjonalnym francuskim miasteczku mieszka w rodzinie właściciela tartaku młody chłopak wyróżniający się fenomenalną pamięcią, ale też wrażliwością i umiłowanie...
Komentarze
Pozostałe opinie
Wiele sobie po lekturze Stendhala obiecywałem, a skończyło się na dosyć bolesnym rozczarowaniu. Przy czytaniu przyszło mi do głowy bardzo dziwaczne porównanie, które można odebrać jako niemal bluźnie...
Piękna książka francuskiego mistrza. Polecam każdemu - warto znać.
MR
@Faustus
To światowa klasyka , którą trzeba znać.Jak dla mnie górna półka !
@basiaa
Uwielbiam książki ukazujące realia XIX-wiecznego życia, okazuje się ,że świat (a zwłaszcza ludzie) wcale tak bardzo się nie zmienił... Książke spokojnie polecam miłośnikom XIXwiecznych klimatów.
@elodonat
