Opinia na temat książki Czerwony pamiętnik

W 2010 roku we Wrocławiu Emilia prowadzi pracownie konserwacji dzieł sztuki oraz galerię ze swoim najlepszym przyjacielem.
Jej największym zamiłowaniem są powojenne domy, którym nadaje nowe życie ale również szuka odpowiednich właścicieli. Stara się wyczuć czy dana osoba nadaje się żeby kupić wyjątkowy dom z ogromną historią.
Po śmierci babci dostaje w spadku biblioteczkę. Podczas przeglądania jej zawartości Emilia odkrywa skrytkę w której jest ukryty pamiętnik babci oraz cenne książki.
Dziewczyna z ogromnym zainteresowaniem czyta i na nowo poznaje swoją babcię.

W 1938 roku w Truskawcu poznajemy Michalinę, która żyła w bardzo niepewnych czasach. Niechcąco dowiaduje się o bardzo ważnych planach ale kompletnie nie wie, co mogłaby zrobić z tymi informacjami. Na jej drodze staje przystojny mężczyzna z którym nawiązuje nić porozumienia. Kobieta ryzykuje swoje życie żeby działać dla dobra kraju.

W książce są przeplatane dwa czasy, teraźniejszy oraz, gdy trwa wojna, a babcia Emilii każdego dnia ryzykowała swoim życiem żeby pomóc innym. Ciężko mi napisać tą recenzję żeby nie zdradzić zbyt wiele.
Historię czyta się z zapartym tchem i trudno się od niej oderwać. Wciąga już od pierwszych stron, gdzie poznajemy bohaterów. Piękna, wzruszająca oraz pełna przeznaczenia książka.
Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i już wiem, że nie ostatnie.