Cztery Drogi

"Cztery drogi" to fantastyczna saga rodzinna, która opisuje życie w Finlandii w XX wieku. Pomysł by przedstawić historie z perspektwy czterech narratorów, a przez to z czterech punktów widzenia jest genialny. Zdecydowanie pozwolił lepiej zrozumieć decyzje, postępowanie oraz to co ich ukształtowało. Akcja książki pozwala spojrzeć na życie bohaterów w różnych momentach ich życia i z różnej perspektywy. Autorowi udało mi się idealnie oddać postacie i ich dramaty, a jego realistyczne opisy zaprowadziły mnie w przeszłość do interesującego i wyjątkowego kraju. Cała historia zdecydowannie nie jest monotonna. Jest pełna bólu, odrzucenia, samotności, radości i dumy. Sam język powieści jest niezwykle piękny, melancholijny, niezwykle przemyślany i pełen emocji. Postacie są zarówno silne, jak i słabe jednym słowem realistyczne, a dzięki temu po prostu ludzkie. Czytanie tej ksiązki było wielką przyjemnościa i nie mogę się juz doczekać kiedy uda mi sie siegnąc po kolejną część.

Niedawno przeczytałam "Buntowniczki" o dwóch silnych kobietach, które przełamywały stereotypy i walczyły o prawo kobiet do walki o swoje marzenia.

"Cztery drogi" to także książka, o kobietach buntowniczkach, o kobietach walecznych, które nie bały się sięgać po spełnienie swoich marzeń, burzyć hegemonię meżczyzn, żyć tak jak chciały, a nie tak jak chciał świat.
To kobiety bezimienne, nieznane światu, nie przeszły do historii, i może dlatego "Cztery drogi" poruszyły mnie bardziej niż "Buntowniczki"

Nie będę pisać, jak skończyły się te wszystkie historie, żeby nie spojlerować, ale zadumałam się nad losem bohaterek. Pozwoliłam sobie nawet na poszerzoną dyskusję z przyjaciółką.

*** Żeby być sprawiedliwym - jest to także książka o mężczyżnie. On również walczy o miejsce dla siebie w świecie narzucającym mu styl życia. Warto przeczytać, chociażby po to, żeby porównać jak skończył Onni, a jak skończyły bohaterki.