Daniel Forsit. Opowieści poboczne

Motywem przewodnim tomiku prozatorsko - poetyckiego (chyba najbliższe formie sformułowanie) jest tolerancja i szeroko pojęta "inność", cokolwiek by to nie oznaczało. Jest kilka wierszy, ale większość to prozatorskie opowiadania z tak zwanym przekazem. Tomik powstawał przez osiem lat nieregularnej pracy. W książce znajduje się trochę odniesień do świata muzyki, książki, filmu i sportu. Jest kilkanaście tekstów traktujących o problemach związanych z chorobami psychicznymi. Wbrew pozorom książce humoru wcale nie brakuje. Część tekstów jest osobistymi wspomnieniami, refleksjami i spostrzeżeniami, ale są teksty w zasadzie zmyślone od A do Z. Książka składa się z ośmiu rozdziałów, a każdy był pisany w zupełnie innym czasie odmiennych doświadczeń. Jest momentami pozytywnie przewrotna. Książka jest moim debiutem literackim.