Problematyka dialogu społecznego od dawna jest przedmiotem zainteresowania badaczy życia społecznego. Wystarczy wspomnieć o licznych publikacjach poświęconych funkcjonowaniu Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych. Powołanie ustawą z 2001 r. wojewódzkich komisji dialogu społecznego poszerzyło obszar eksploracji o instytucje dialogu społecznego na poziomie regionalnym. Temu właśnie zagadnieniu poświęcona jest ta publikacja. Badania nad instytucjami regionalnego dialogu społecznego są w początkowym stadium rozwoju. Publikacja, którą oddajemy do rąk Czytelników jest jedną z pierwszych poświęconych tej problematyce, a z pewnością pierwszą, w której przedstawione są wyniki badań empirycznych kilku, niezależnie od siebie działających, zespołów (toruńskiego, wrocławskiego i warszawskiego). Taka konstrukcja książki pozwala na konfrontację różnych punktów widzenia na funkcję i znaczenie instytucji dialogu społecznego na poziomie regionalnym jako rzeczywistego bąd potencjalnego czynnika regulacji życia społecznego. Ambicją autorów było pokazanie, z jednej strony, założonych funkcji instytucji dialogu wynikających ze stosownych regulacji prawnych, z drugiej jednak, rzeczywistej roli jaką wojewódzkie komisje dialogu społecznego odgrywają w przestrzeni publicznej, kształtowanej wedle rozmaitych reguł gry, tj. instytucjonalizowanych zarówno odgórnie, jak i oddolnie.