Opinia na temat książki Diamentowy wiek

Autor świetnie uchwycił tendencję do miniaturyzacji (książka powstała w 1995, kiedy ten aspekt kierunku technicznego rozwoju nie był tak oczywisty), przedstawił w sposób prawdopodobny - a zarazem zaskakujący - jak może wyglądać świat, kiedy my odejdziemy w zapomnienie. Jako podporę dla moich słów dodam, że zwalniałam tempo czytania przy różnorakich opisach nanotechnologii, aby przetworzyć dokładnie w wyobraźni całą maszynerię powstałą w odmętach wyobraźni Stephensona. Warta uwagi jest również socjologiczna strona powieści, która prowokuje do przemyśleń idei zbiorowości, przynależności państwa i wychowania. Mimo tych oczywistych zalet, nie powaliło mnie. Odniosłam wrażenie, że losy bohaterów są tylko tłem dla przedstawienia wizji przyszłości od strony czysto technologicznej i socjologicznej. Nie potargało mną emocjonalnie tam, gdzie powinny pojawić się jakieś uczucia. A wielka szkoda, bo potencjał był - a zieje jakąś dziwną pustką.