Dziennik Niny, składający się z 3 zeszytów, został przechowany przez matkę po jej zaginięciu (rodzina dopiero po roku dowiedziała się o jej śmierci), a jej ojciec, wróciwszy z zesłania w 1955 roku, opublikował go na fali odwilży Chruszczowa w 1962 roku w piśmie "Nowyj Mir". W 1964 roku ukazał się w ZSRR także w formie książkowej. Cztery lata później, przetłumaczony na angielski, stał się w USA bestsellerem, był też tłumaczony na inne języki. Porównywano go do dzienników Anny Frank.
W 1985 roku wystawiono w Moskwie bardzo dobrze przyjęty studyjny spektakl Marka Rozowskiego na kanwie dzienników Kostieriny, a w 2005 Rozowskij ze swymi studentami trzeciego roku w teatrze "U Nikitskich worot" powtórzył tę inscenizację z nieco mniejszym sukcesem - "z okazji 60 lecia wojny ojczyźnianej"...
Do przeczytania w oryginale na stronie rodziny siostrzeńca Kostieriny: http://gendirector1.blogspot.com/p/blog-page_4833.html