Dobre maniery dla miłych ludzi, którzy czasem mówią K***A

Można powiedzieć, że autorka Amy Alkon spisała przykłady z całego otaczajacego życia w tej książce. Czy przekładają się na zawarty tytuł i przekazują dobre maniery dla miłych ludzi?

Należę do grona miłych osób, w każdym bądź razie staram się być taką osobą. Jednak nie zawsze takie zachowanie przekłada się na drugą osobę, no ale cóż. Jesteśmy tylko ludźmi. Dlatego z ciekawością i zainteresowaniem sięgnęłam po książkę ''Dobre maniery dla miłych ludzi, którzy czasem mówią k***a'', bo człowiek też musi czasem przeklnąć, gdy sytuacja do tego zmusi.

Cóż.. Niestety moje zaciekawienie nie zostało zaspokojone, a wręcz nie dowierzałam przy większości przedstawionych praktycznych przykładów. Miałam zupełnie inne oczekiwania do powyższej lektury niestety tak liczne 'zasady dobrego zachowania' pokazywały w niektórych przypadkach, że to my sami możemy stać się przez to właśnie taką chamską osobą. Może źle ją odbieram, a po prostu moja mentalność nie pozwala mi na takie zachowanie, jednak już wiem, że lepiej zachowywać się jak dotychczas, a książkę odłożyć i niestety do niej nie wracać. Możliwe, że w USA ta książka robi furorę, jednak w Europie daleko odbiega od naszych zachowań.

"Skuteczne rady na realne sytuacje i mnóstwo błyskotliwego humoru. Poradnik dobrych manier na miarę XXI wieku" - po chwytliwym tytule, jakże pasującym jak ulał do wielu z nas w środku interesująca zawartość. Autorka, ze stylu której wyłania się choleryk z krwi i kości, zajmuje się przekładaniem zagadnień psychologii behawioralnej na konkretne słowa i zachowania w sytuacjach kryzysowych. Jak możesz być lepszym przyjacielem? Jak zachować się wobec kogoś, kto doprowadza Cię do szewskiej pasji? W jaki sposób zgodnie z zasadami dobrych manier zachować się w środkach komunikacji miejskiej, w sklepie czy na przyjęciu. Sytuacje trywialne, częste w naszej codzienności, a jednak nie każdy daje sobie radę z - wydawałoby się - oczywistymi rzeczami. Cóż, książka Amy Alkon, gdyby mogła wzięłaby takiego niepokornego ucznia za ucho i zaciągnęła do kąta, by następnie jasno i klarownie pokazać, jak w dobrym tonie z poszanowaniem przestrzeni i wolności drugiego człowieka należy się zachować.
Plusem książki jest poparcie swoich tez i spostrzeżeń oraz nasuwających się wniosków przytaczanymi badaniami naukowymi zarówno przez psychologów, jak i socjologów. Plusem również, który czasami zamienia się w niemały minus jest dość specyficzne poczucie humoru autorki - można odnieść wrażenie, iż Amy chce odejść od formy poważnej, wręcz poradnikowej na poczet luźnej rozmowy, czysto koleżeńskiego przekazu w stylu "dobra mama radzi", a jednak w pewnym momencie sarkazm wymyka się jej spod kontroli. Do...