Opinia na temat książki Dożywocie

Podczas urlopu w Polsce, w otoczeniu moich czarownic i nadmiarze decybeli nie da rady skupić się na lekturze wymagającej zaangażowania, myślenia, no i właśnie wspomnianego skupienia. Co więc pozostaje? Ano lektura Dożywocia oczywiście :) Pozycja typowo komediowa, typowo rozrywkowa ale nie głupiutka, nie takie tam sobie czytadło. Ubawiłam się jak norka, poczucie humoru Pani Marty jest niezwykle zgodne z moim, czasami czarne, często ironiczne, takie jak lubię. No i postaci - nie potrafię wybrać ulubionej ale skłaniam się ku Lichu, ten malutki anioł stróż podbił moje serce. A Krakers? Też niczego sobie :)
Polecam na jesienną chandrę - poprawa humoru gwarantowana :)
Autorka niezbyt zdecydowanie na końcu II tomu dodała, że to chyba koniec, że więcej nie będzie. Ale ja tak ładnie proszę - niech się jeszcze zadzieje