Interpretacje twórczości dramaturgicznej od okresu dwudziestolecia międzywojennego po najbardziej współczesną otwiera tekst o sztuce Witkacego W małym dworku. Z późniejszych utworów redaktorzy tomu sięgnęli po teksty m.in. Iwaszkiewicza (Lato w Nohant), Gombrowicza (Iwona, księżniczka Burgunda, Ślub), Różewicza (Kartoteka, Stara kobieta wysiaduje), Mrożka (Tango, Emigranci), aż po Antygonę w Nowym Jorku Głowackiego z 1992 roku.