Opinia na temat książki Druga połowa nadziei

Ciężko czytało mi się tę książkę. Bardzo ciężko. Problematyka. Sposób przedstawienia. Fabuła sięgająca o wiele, wiele dalej niż wydawać by się mogło na pierwszy rzut oka. Historie, które w odpowiednim momencie łączą się w całość. Nieszczęście ludzi. Ból i rozpacz. Aż ciężko uwierzyć, że ludzie ludziom…
To książka ku przestrodze. Ale nie tylko tej skierowanej do młodych ufnych dziewczyn chcących wyrwać się z domu, zarobić trochę pieniędzy, poczuć wolność i możliwość samodecydowania i samostanowienia. To również historia dla ludzi od których zależy los drugiego człowieka. O ludziach, którzy potrafią wbrew wszystkiemu dążyć do prawdy i tych, którzy dążą tylko do osobistego dobra i korzyści.
Przerażający jest obraz życia „około Czarnobylskiego”. To co zrobiono z ludźmi, warunki jakie im zapewniono, oszustwa jakimi ich raczono, nieszczęście jakie im zgotowano. To wszystko powinien poznać cały świat. Współczesne zdjęcia opuszczonych terenów nie oddają tragedii ludzkiej jaka kryje się za tragedią Czarnobyla. Nie tylko opuszczone domy, nie tylko konsekwencje promieniowania, ale to co stało się z duszą, głową, emocjami ludzi z tamtych terenów. Ludźmi, którzy być może nigdy nie podnieśli się z tego co im zgotowano.
Bardzo polecam Drugą połowę nadziei, bo choć książka nie należy do najłatwiejszych, a tematyka jest wyjątkowo bolesna, to świetnie napisana powieść. Historia o ludziach i charakterach, o postawach i o życiu.
Ciężka książka, ale bardzo mądra.